مقایسه سه روش ماساژ، کشش ایستا و ترکیب ماساژ با کشش ایستای اندام تحتانی بر عملکردهای آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی و چابکی فوتبالیست های باشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه سه روش ماساژ، کشش ایستا و ترکیب ماساژ با کشش ایستای اندام تحتانی بر عملکردهای آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی و چابکی فوتبالیست های باشگاهی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه سه روش ماساژ، کشش ایستا و ترکیب ماساژ با کشش ایستای اندام تحتانی بر عملکردهای آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی و چابکی فوتبالیست های باشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه سه روش ماساژ، کشش ایستا و ترکیب ماساژ با کشش ایستای اندام تحتانی بر عملکردهای آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی و چابکی فوتبالیست های باشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه سه روش ماساژ، کشش ایستا و ترکیب ماساژ با کشش ایستای اندام تحتانی بر عملکردهای آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی و چابکی فوتبالیست های باشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی هرمزگان (MEDICAL JOURNAL OF HORMOZGAN UNIVERSITY)

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سه روش ماساژ، کشش ایستا و ترکیب ماساژ – کشش ایستای اندام تحتانی بر عملکردهای آزمون های انعطاف پذیری، توان بی هوازی و چابکی فوتبالیست های باشگاهی بود. روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و به شکل میدانی صورت گرفته است. به همین منظور ۴۵ فوتبالیست در سه گروه ماساژ (۱۵ نفر)، کشش (۱۵ نفر) و گروه ترکیبی ماساژ و کشش (۱۵ نفر) به صورت تصادفی انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. در هر گروه از آزمودنی ها قبل و بعد از مداخلات، آزمون های انعطاف پذیری، توان و چابکی گرفته شد. قبل از آزمون، آزمودنی ها به مدت ۵ دقیقه خود را با نرم دویدن (جاگینگ) گرم کردند. ماساژ، کشش و ترکیب ماساژ و کشش به مدت ۱۵ دقیقه بر روی اندام تحتانی انجام شد. هر آزمون سه بار اجرا شد و بهترین رکورد ثبت شد. به منظور بررسی اثر هر یک از پروتکل ها از آزمون آماری t وابسته و برای مقایسه اثرها نیز از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی در سطح خطای P<0.05 استفاده شد. نتایج: رکورد آزمونهای انعطاف پذیری و توان (به جز گروه ماساژ) پس از ماساژ و کشش و ترکیب کشش و ماساژ افزایش معنی داری را نشان دادند (P<0.05). نتیجه گیری: به طور کلی، ورزشکاران م یتوانند از پروتکل های ماساژ، کشش ایستا و ترکیب کشش و ماساژ با مدتهای کوتاه تر از معمول قبل از مسابقات و یا فعالیت های ورزشی که نیازمند حداکثر انعطاف پذیری و توان هستند، استفاده کنند تا بتوانند از مزیت افزایش انعطاف پذیری که موجب کاهش آسیب عضلانی اسکلتی می شود، برخوردار شوند.

کلید واژه: ماساژ، کشش، اندام تحتانی