بررسی فراوانی پلی مرفیسم های ژن آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز و ارتباط آن با میزان نیاز به وارفارین در بیماران استان مازندران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی فراوانی پلی مرفیسم های ژن آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز و ارتباط آن با میزان نیاز به وارفارین در بیماران استان مازندران دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی فراوانی پلی مرفیسم های ژن آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز و ارتباط آن با میزان نیاز به وارفارین در بیماران استان مازندران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی فراوانی پلی مرفیسم های ژن آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز و ارتباط آن با میزان نیاز به وارفارین در بیماران استان مازندران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی فراوانی پلی مرفیسم های ژن آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز و ارتباط آن با میزان نیاز به وارفارین در بیماران استان مازندران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی نقش ۳ پلی مرفیسم مهم، (-۱۶۳۹G>A، ۱۱۷۳C>T و ۳۷۳۰G>A) ژن VKORC1 در میزان نیاز به وارفارین بیماران استان مازندران می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با ۲۹ بیمار که حداقل ۳ ماه تحت درمان با دوز ثابت داروی وارفارین بودند انجام گرفت. DNA استخراج شده از لنفوسیت های خون محیطی بیماران با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش PCR تکثیر شده و محصولات PCR جهت تعیین ژنوتیپ، تعیین توالی شدند. جهت بررسی ارتباط بین داده های دموگرافیک بیماران، فاکتورهای ژنتیکی و دوز نگهدارنده وارفارین صورت پذیرفت از آنالیزهای آماری استفاده شد.یافته ها: در ناحیه ۱۶۳۹G>A،۲۵ بیمار (۸۶.۲ درصد) ژنوتیپ AA، ۲ بیمار (۶.۹ درصد) ژنوتیپ GA و ۲ بیمار (۶.۹ درصد) ژنوتیپ بودند. میانگین دوز مصرفی در ژنوتیپ AA نسبت به دو ژنوتیپ دیگر کمتر، اما INR آنان بیش از دو ژنوتیپ دیگر بود. در ناحیه ۱۱۷۳C>T، ۲۶ بیمار (۸۹.۷ درصد) ژنوتیپ TT، ۲ بیمار (۶.۹ درصد) ژنوتیپ CC و یک ۱ بیمار ژنوتیپ CT بودند. در ناحیه ۳۷۳۰G>A، ۲۸ بیمار (۹۶.۵ درصد) ژنوتیپ GG و ۱ بیمار GA بودند. از پلی مورفیسم های مورد مطالعه، تنها پلی مورفیسم -۱۶۳۹G>A ارتباط معنی داری با دوز مصرفی وارفارین داشت.استنتاج: پلی مورفیسم ژنتیکی در هر سه ناحیه -۱۶۳۹G>A، ۱۱۷۳C>T و ۳۷۳۰G>A بیماران مشاهده شد. پلی مورفیسم ناحیه -۱۶۳۹G>A در دوز وارفارین مورد نیاز بیماران موثر بود. ارتباط دوز مورد نیاز وارفارین و INR حاصله با نوع پلی مورفیسم بیماران مطالعه حاضر با دیگر مطالعات همخوانی داشت، اما از نظر درصد ژنوتیپ های مشاهده شده در هر ناحیه تفاوت هایی با سایر جمعیت ها مشاهده شده است.

کلید واژه: پلی مرفیسم ژنتیکی، وارفارین، VKORC1 ،INR