اثر بیهوش کنندگی بلوکرهای گیرنده های گلوتامات به صورت انفرادی و به همراه آلپرازولام در تجویز از راه های مختلف و دوزهای متفاوت در مدل حیوانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر بیهوش کنندگی بلوکرهای گیرنده های گلوتامات به صورت انفرادی و به همراه آلپرازولام در تجویز از راه های مختلف و دوزهای متفاوت در مدل حیوانی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر بیهوش کنندگی بلوکرهای گیرنده های گلوتامات به صورت انفرادی و به همراه آلپرازولام در تجویز از راه های مختلف و دوزهای متفاوت در مدل حیوانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر بیهوش کنندگی بلوکرهای گیرنده های گلوتامات به صورت انفرادی و به همراه آلپرازولام در تجویز از راه های مختلف و دوزهای متفاوت در مدل حیوانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر بیهوش کنندگی بلوکرهای گیرنده های گلوتامات به صورت انفرادی و به همراه آلپرازولام در تجویز از راه های مختلف و دوزهای متفاوت در مدل حیوانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پاتوبیولوژی مقایسه ای ایران

تعداد صفحات :۱۲

کتامین مهمترین داروی کلینیکی مهارکننده گیرنده های اصلی ترین نوروترانسیمتر تحریکی مغز (گلوتامات)، هوش بر تزریقی مناسبی در انسان و حیوان است که جذب گوارشی کمی داشته و در تجویز خوراکی، فراهمی زیستی آن در انسان (۷±۲۰%) می باشد. همچنین نشان داده شده است که در تجویز رکتال در گربه فراهمی زیستی آن (۴۳.۵±۶.۱%) است. این دارو، عوارض نامطلوبی مانند افزایش فشار خون، آزادسازی هیستامین، توهم زائی و ترشح بیش از حد بزاق (خصوصا در تجویز به صورت خوراکی) دارد. آلپرازولام، بنزودیازپین متوسط الاثری است که می تواند از سد خونی مغزی عبور کرده باعث تضعیف سیستم عصبی شود و در نتیجه به نظر می رسد مصرف توام آن به همراه کتامین، موجب تقویت اثر کتامین خواهد شد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه آثار تضعیف CNS ناشی از تجویز فرم کتامین و آلپرازولام به صورت منفرد و توام باهم بود. در این مطالعه تعداد ۱۰ قلاده گربه ولگرد نر و بالغ انتخاب شده و دوزهای مختلفی از کتامین (۲۰, ۴۰, ۸۰ mg/kg) و آلپرازولام (۵, ۱۰, ۱۵ mg/cat) و نیز ترکیبشان به صورت مخلوط با شیر یا گوشت و یا اسپری مستقیم در دهان تجویز شد و آثار تضعیفCNS ناشی از رژیم های فوق بر اساس ۵ مقیاس در حیوانات ثبت گردید. همه حیوانات از پذیرش هر دو دارو به صورت مخلوط با شیر و گوشت امتناع نمودند. بنابراین برای تجویز آنها به صورت خوراکی، از روش اسپری دهانی استفاده شد. آلپرازولام و کتامین به صورت وابسته به دوز موجب تضعیف CNSگردیدند. در تجویز توام آلپرازولام با کتامین، عمق و طول مدت تضعیف CNS در مقایسه با تجویز انفرادی کتامین افزایش یافت. از نتایج حاصله چنین استنباط می گردد که در تجویز (اسپری داخل دهانی) کتامین + ۸۰ mg/kgآلپرازولام ۵ mg/kg، سرعت شروع و طول مدت تضعیف CNSدر مقایسه با رژیم های دیگر مناسب تر بوده و علی الخصوص در همه حیوانات مورد مطالعه، بیهوشی کامل ایجاد گردید که به نظر می رسد پروتکل مناسبی برای ایجاد سدیشن توام با بی دردی به روش غیر تهاجمی در گربه باشد.

کلید واژه: کتامین، آلپرازولام، بیهوشی، اسپری دهانی، گربه