مقاله بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی :

مقاله بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار و تابستان ۱۳۸۸ در ادب پژوهی از صفحه ۵۱ تا ۷۷ منتشر شده است.
نام: بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی
این مقاله دارای ۲۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله نقش گرایی هلیدی
مقاله فرانقش میان فردی
مقاله زویا پیرزاد
مقاله رمان
مقاله زبان شناسی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زبان شناسی نقش گرا یکی از سه نگرش اصلی زبان شناسی نظری است که در آن نقش و معنا توامان در نظر گرفته می شود. از گرایشهای مختلف این نظریه، نقش گرایی هلیدی را برگزیده ایم. در این نظریه با سه نوع معنا روبه روییم: فرانقش تجربی، فرانقش میان فردی و فرانقش متنی. در این مقاله برآنیم تا رمان چراغ ها را من خاموش می کنم اثر زویا پیرزاد را با توجه به فرانقش میان فردی (Interpersonal Metafunction) از نظریه نقش گرای هلیدی بررسی کنیم. ابتدا به تبیین مبانی تئوری نظریه پرداخته و سپس آن را بر روی متن مورد نظر پیاده کرده ایم. بعد از تطبیق داده ها با مبانی نظری و نمایش آن به صورت نمودارهای آماری این نتایج حاصل شده است که بیشترین زمان به کار رفته در رمان مذکور، زمان گذشته است و برای زمان آینده کاربردی دیده نشد. همچنین وجه خبری از سایر وجه ها بیشتر به کار رفته است که گویای سبک روایی رمان می باشد. در انواع ادات نیز ادات کلامی بیشترین و ادات کیفی کمترین کاربرد را دارند.