بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در استان کرمانشاه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در استان کرمانشاه دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در استان کرمانشاه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در استان کرمانشاه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مزیت نسبی تولید چغندرقند در استان کرمانشاه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : اقتصاد کشاورزی (اقتصاد و کشاورزی)

تعداد صفحات :۲۵

شکر یکی از منابع مهم تامین انرژی خانوارهای ایرانی است. بیشتر شکر مورد نیاز کشور از منابع چغندرقند و نیشکر داخلی تامین و بخشی از آن نیز از خارج کشور وارد می شود. چغندرقند با ۱۸۰ هزار هکتار سطح زیرکشت در کشور یکی از منابع مهم تولید شکر است. با توجه به برنامه های خودکفایی در زمینه شکر، آگاهی از مزیت نسبی تولید چغندرقند از جنبه های مهم برنامه ریزی اقتصادی است و انگیزه های اقتصادی تولیدکنندگان این محصول در رسیدن به اهداف برنامه های دولت حائز اهمیت است. این تحقیق به بررسی مزیت نسبی در زمینه تولید چغندرقند می پردازد و بدین منظور استان کرمانشاه برای مطالعه انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دومرحله ای با تعداد ۹۳ چغندرکار مصاحبه به عمل آمد. پرسشنامه در مورد موضوعات مورد نظر در سال زراعی ۸۴-۸۳ تکمیل و سایر اطلاعات مورد نیاز از سازمان های ذیربط و منابع مختلف جمع آوری گردید. سپس با استفاده از معیارهای هزینه منابع داخلی و نسبت منفعت – هزینه اجتماعی، مزیت نسبی تولید این محصول تعیین شد. بر اساس نتایج به دست آمده، متوسط معیار SCB از ۰.۴۴ تا ۰.۵۰ و معیار DRC نیز از ۰.۳۳ تا ۰.۴۴ است، بر اساس نتایج به دست آمده، تحت شرایط رقابت آزاد و قیمت های واقعی، تولید چغندرقند در استان کرمانشاه دارای مزیت نسبی بوده و تحت شرایط موجود، چغندرکاران مالیات ضمنی به دولت پرداخت می کنند و انگیزه های اقتصادی منفی دریافت می کنند.

کلید واژه: مزیت نسبی، چغندرقند، هزینه منابع داخلی، نسبت هزینه – منفعت اجتماعی