مقاله ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد :

مقاله ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران از صفحه ۵۳ تا ۶۲ منتشر شده است.
نام: ماندگاری برش های خربزه پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر در شرایط سرد
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله برش های خربزه
مقاله پوشش دار کردن
مقاله کنسانتره آب پنیر
مقاله ماندگاری

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: در این تحقیق پوشش های خوراکی تهیه شده از کنستانتره پروتئین آب پنیر و گلیسرول برای حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری برش های خربزه در دمای۵C° مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: پوشش ها حاوی مقادیر مختلف (۵، ۵/۷ و ۱۰ گرم) کنسانتره پروتئین آب پنیر بودند. تیماری شامل محلول ۱% کلرید کلسیم که به طور مرسوم در تولید برش های میوه به کار می روند، جهت مقایسه در نظر گرفته شد. برش های خربزه بدون هیچ گونه پوششی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. انبارمانی از نظر کاهش وزن، تغییرات رنگ(L*،a* ، b* و a/b)، سختی گوشت، اسیدیته قابل تیتر، مقدار ماده جامد محلول و ویژگی های حسی مورد آزمون قرار گرفت.
یافته ها : استفاده از پوشش، باعث کاهش از دست رفتن وزن برش های خربزه پوشش دار در مقایسه با میوه های بدون پوشش (شاهد) و تیمار کلریدکلسیم شد. تفاوت معنی داری در مقدار ماده جامد محلول و اسیدیته قابل تیتر، بین برش های شاهد و پوشش دار، بعد از ۴ هفته در دمای ۴±۱^۰C مشاهده نشد. سفتی میوه های پوشش دار همراه با تیمار کلرید کلسیم در مقایسه با گروه شاهد، افزایش معنی داری نشان داد. این تفاوت بین نمونه های پوشش دار و تیمار کلرید کلسیم، معنی دار نبود (P>0.05) شاخص های L* و a* در برش های خربزه پوشش داده شده نسبت به برش های بدون پوشش، بیشتر و شاخص های b*و *a/b کمتر بود.
گروه ارزیاب، به نمونه های پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر امتیازهای بالاتری دادند. با آنکه در پایان زمان انبارداری، اختلاف در مقادیر پروتئین آب پنیر پوشش، باعث تفاوت معنی داری نشد (P>0.05) میوه های پوشش داده شده از نظر طعم، رنگ و پذیرش کلی، بهترین امتیاز را کسب کردند. درخشندگی و شفافیت نمونه های پوشش داده شده با پروتئین آب پنیر نسبت به گروه شاهد و تیمار کلرید کلسیم، کاهش معنی داری داشت. در پوشش های حاصل از پروتئین آب پنیر، افزایش میزان پروتئین منجر به افزایش ویژگی های فیزیکی مانند ضریب ارتجاعی (EM)، نیروی کشسانی (TS) و درصد درازشدگی (EL) شد.
نتیجه گیری: استفاده از پوشش خوراکی بر پایه پروتئین آب پنیر می تواند به عنوان یک روش موثر و رهیافت جدید برای نگهداری برش های میوه ها در دمای سرد محسوب شود.