مقاله بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا»

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا» دارای ۴۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا»  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا»،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا» :

مقاله بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا» که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان ۱۳۸۸ در پژوهشنامه ادب غنایی (زبان و ادبیات فارسی) از صفحه ۸۹ تا ۱۲۴ منتشر شده است.
نام: بررسی ساختار روایی دو روایت از داستان غنایی «یوسف و زلیخا»
این مقاله دارای ۳۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله منظومه یوسف و زلیخا
مقاله فردوسی
مقاله جامی
مقاله ساختار روایی
مقاله پی رنگ

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
داستان یوسف و زلیخا از جمله داستان هایی است که در ادبیات فارسی بازنمودی گسترده داشته است. افزون بر تلمیحات و مضمون پردازی های فراوانی که با توجه به اشخاص و رویدادهای این داستان در متون ادبی دیده می شود، روایت یادشده با شاخ و برگ ها و رنگ آمیزی های گوناگون، گاه به صورت منظومه ای مستقل، به رشته نظم درآمده است.
واکاوی این منظومه ها نشان می دهد که با وجود یکسان بودن شخصیت ها و رویدادهای اصلی، میان این روایت ها، از دید ساختاری و از دید محتوا و درون مایه تفاوت های چشم گیری وجود دارد.
در این پژوهش تلاش شده تا دو روایت از داستان یوسف و زلیخا، یکی منسوب به ابوالقاسم فردوسی و دیگری متعلق به نورالدین عبدالرحمان جامی، از نظر چارچوب روایی و ساختار با هم سنجیده و موارد اشتراک و اختلاف آن ها از نظر گذرانده شود.
از آن جا که منظومه یوسف و زلیخای جامی حوادث زاید، واقعه ها متناقض، تصادف و وقایع مبهم کم تری را که از عوامل ضعف پیرنگ شمرده می شوند، دربر دارد، در مقایسه با منظومه منسوب به فردوسی که بسامد عناصر یادشده در آن بیشتر است، از طرحی منسجم تر و سالم تر برخوردارست و علاقه خواننده را برای دنبال کردن حوادث داستان تا پایان، بیشتر برمی انگیزد.