تاثیر پلی ویتام بر شاخص های رشد و فاکتورهای خونی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر پلی ویتام بر شاخص های رشد و فاکتورهای خونی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر پلی ویتام بر شاخص های رشد و فاکتورهای خونی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر پلی ویتام بر شاخص های رشد و فاکتورهای خونی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر پلی ویتام بر شاخص های رشد و فاکتورهای خونی بچه تاسماهیان ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم زیستی

تعداد صفحات :۱۴

مهمترین مساله در امر پرورش تجاری موفق تاسماهیان، تهیه غذای مصنوعی با کیفیت مناسب، نحوه و میزان غذادهی و تراکم ماهیان در استخرها می باشد که تمام این موارد با توجه به سن ماهی و دمای آب می تواند بسیار متنوع باشد. کیفیت غذا به طور قابل ملاحظه ای بر خصوصیات ریخت شناسی خون و خواص کمی و کیفی هموگلوبین در تاسماهیان جوان (Acipenser persicus) اثر می گذارد. هدف از این تحقیق بررسی فاکتورهای رشد و خون تیمارهای تغذیه شده با سطوح مختلف پلی ویتام، همچنین مقایسه این فاکتورها در اثر افزودن این محلول ویتامینی بوده است. در این تحقیق اثرات افزودن پلی ویتام بر فاکتورهای رشد و خون بچه تاسماهیان ایرانی در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی سد سنگر رشت در تابستان ۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفت. ۹۰ عدد بچه تاسماهی ایرانی با میانگین وزنی ۰.۷۴±۳.۷۰ گرم و میانگین طولی ۰.۸۵±۹.۶۹ سانتی متر، در گروه های آزمایشی شامل پلی ویتام به میزان ۲ و ۵ درصد جیره و شاهد، هر یک در سه تکرار مجزا به صورت تصادفی مورد پرورش قرار گرفتند. شاخص های رشد پس از هر ۱۰ روز زیست سنجی در هر یک از تیمارها محاسبه گردید. در پایان دوره تغذیه ای ۶۰ روزه نیز، نمونه خون در هر تیمار از ناحیه سیاهرگ دمی تهیه شد و شاخص های خون شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج شاخص های رشد نشان داد که افزودن پلی ویتام به جیره غذایی بچه تاسماهیان ایرانی تاثیری بر این شاخص ها ندارد و مقادیر وزن و طول نهایی، رشد روزانه (GR)، ضریب رشد ویژه (SGR)، شاخص افزایش وزن بدن (BWI)، کارایی غذا (FE)، ضریب چاقی (CF) و نسبت بازده پروتئینی (PER) در تیمار شاهد بیش از تیمارهای پلی ویتام ۲% و ۵% می باشد. ضریب تبدیل غذایی (FCR) نیز در تیمار پلی ویتام ۵% بیش از تیمار شاهد و پلی ویتام ۲% بوده است. در نتایج بدست آمده از فاکتورهای خونی مشاهده شد که استفاده از پلی ویتام با مقادیر مورد مطالعه تاثیر عمده ای بر تعداد گلبول های سفید شامل نوتروفیل و لنفوسیت، گلبول های قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت خون بچه تاسماهیان ایرانی نداشته است (۰.۰۵<P).

کلید واژه: تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)، پلی ویتام، رشد، خون