تاثیر ۲ نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم های مختلف بر سطح مارکرهای التهابی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر ۲ نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم های مختلف بر سطح مارکرهای التهابی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر ۲ نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم های مختلف بر سطح مارکرهای التهابی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر ۲ نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم های مختلف بر سطح مارکرهای التهابی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر ۲ نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم های مختلف بر سطح مارکرهای التهابی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران)

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: در مطالعات مقطعی و طولی، اثر ضدالتهابی تمرین ورزشی تائید و به تاثیر آن بر سایتوکاین های مختلف التهابی و نیز پیش التهابی اشاره شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه دو شیوه تمرین سرعتی- تناوبی با شدت بالا و حجم پایین و تمرین استقامتی- تداومی با شدت متوسط و حجم بالا بر سطوح مارکرهای التهابی می باشد.روش ها: شانزده دانشجو با میانگین و انحراف معیار سنی ۲۳±۲ سال و وزن ۶۵.۲±۹.۳ کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی ۳۳.۹۶±۵.۶۲ میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تمرین سرعتی- تناوبی شامل وهله های ۴ تا ۶ تایی آزمون وینگیت با حداکثر توان با ۴ دقیقه ریکاوری بین وهله ها و تمرین استقامتی- تداومی شامل ۹۰ تا ۱۲۰ دقیقه فعالیت با شدت ۶۵% حداکثر اکسیژن مصرفی بروی دوچرخه کارسنج که هر دو تمرین (برای ۳ روز/ هفته) به مدت ۲ هفته بود. در هر دو گروه قبل و ۲ روز پس از اتمام پروتکل نمونه های خون و سرم جهت بررسی سطح اینترلوکین ۶ (Interleukin 6)، اینترلوکین ۱۰ و (Interleukin 10) پروتئین واکنش پذیر(C Reactive Protein) C ، سلول های سفید خون (White Blood Cell)، گلوکز و انسولین گرفته شد. شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) با استفاده از غلظت گلوکز و انسولین محاسبه گردید. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مکرر و من ویتنی یو مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد، بین تاثیر دو نوع برنامه تمرینی منتخب بر کلیه عوامل مذکور تفاوت معنی داری وجود ندارد (P>0.05).نتیجه گیری: در مجموع، بر اساس یافته های تحقیق حاضر نتیجه گیری می شود که تمرین سرعتی- تناوبی و تمرین استقامتی- تداومی بر مارکرهای التهابی تاثیر یکسانی دارند.

کلید واژه: IL-6 ،IL-10 ،CRP، تمرین سرعتی- تناوبی، تمرین استقامتی- تداومی