فراوانی جهش های حذف و مضاعف در اگزون های ژن EGFR در بیماران مبتلا به سرطان مری در کرمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فراوانی جهش های حذف و مضاعف در اگزون های ژن EGFR در بیماران مبتلا به سرطان مری در کرمان دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فراوانی جهش های حذف و مضاعف در اگزون های ژن EGFR در بیماران مبتلا به سرطان مری در کرمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فراوانی جهش های حذف و مضاعف در اگزون های ژن EGFR در بیماران مبتلا به سرطان مری در کرمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فراوانی جهش های حذف و مضاعف در اگزون های ژن EGFR در بیماران مبتلا به سرطان مری در کرمان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: سرطان مری، ششمین سرطان کشنده در دنیا و موارد ابتلا به آن در حال افزایش می باشد. انواع سنگفرشی و آدنوکارسینوما ۹۵ درصد از انواع سرطان های مری را تشکیل می دهند. اختلال در بیان ژن EGFR در پاتوفیزیولوژی بسیاری از بدخیمی های با منشا اپی تلیال از جمله سرطان مری دخالت داشته و فاکتور مهمی در بررسی پیش آگهی و مرحله پیشرفت بالینی بیماری است. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط جهش های حذف و مضاعف در اگزون های ژن EGFR در بیماران مبتلا به سرطان مری با استفاده از روش MLPA ((Multiplex Ligation-dependent Probe Amplification انجام شد.روش: تعداد ۶۰ نمونه از بلوک های پارافینه بیمارانی که به علت سرطان مری تحت بررسی بودند، جهت استخراج DNA مورد استفاده قرار گرفتند و با روش MLPA جهش های حذف و مضاعف ژن EGFR در طول ژن و در تمامی اگزون های آن مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در ۸۲ درصد از ۶۰ نمونه بررسی شده، جهش ژنی مشاهده گردید که در ۵۲ درصد موارد، جهش از نوع حذف ژنی بوده و بیشترین میزان آن در اگزون ۲ (۴۴ درصد) رخ داده بود. در۳۰ درصد موارد نیز جهش به صورت مضاعف گردیدن ژنی دیده شد که بیشترین میزان این نوع جهش (۵۴ درصد) در اگزون ۲۷ بود. در مواردی نیز حذف و یا اضافه هم زمان در بیش از یک اگزون مشاهده گردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و اینکه امروزه تشخیص قطعی سرطان مری با روش نمونه برداری از بافت و بررسی آسیب شناسی انجام می شود پیشنهاد می گردد که جهت تکمیل این مطالعه، بر روی تمامی نمونه ها، جهش حذفی و مضاعف شدگی ژن EGFR به ویژه در اگزون شماره دو و بیست و هفت بررسی شود، تا شاید در آینده بتوان به روش تشخیصی مولکولی غیرتهاجمی دست یافت.

کلید واژه: جهش، EGFR، سرطان، MLPA، مری