بررسی تاثیر شش هفته تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر تعادل پویای دانشجویان مرد ورزشکار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر شش هفته تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر تعادل پویای دانشجویان مرد ورزشکار دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر شش هفته تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر تعادل پویای دانشجویان مرد ورزشکار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر شش هفته تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر تعادل پویای دانشجویان مرد ورزشکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر شش هفته تمرینات قدرتی و پلایومتریک بر تعادل پویای دانشجویان مرد ورزشکار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در علوم توانبخشی

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: تعادل از اجزای جداناپذیر تقریبا همه فعالیت های روزانه و شاخصی تعیین کننده در بررسی توانایی عملکردی ورزشکاران به شمار می رود. بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک و ترکیبی بر تعادل پویای دانشجویان مرد ورزشکار بود.مواد و روش ها: آزمودنی های تحقیق حاضر را ۳۰ دانشجوی مرد ورزشکار با میانگین سنی ۲۳.۱۸ سال، وزن ۷۲.۱۷ کیلوگرم و قد ۱۷۳.۵۸ سانتی متر تشکیل دادند که بدون سابقه آسیب در اندام ها بوده، به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری (گروه یک: تمرین ترکیبی (قدرتی و پلایومتریک) و گروه دو: شاهد) تقسیم شدند. قبل از اعمال شش هفته برنامه تمرینی، تعادل پویای آزمودنی ها به وسیله آزمون تعادل ستاره (Star excursion balance test یا SEBT) اندازه گیری شد. در طول شش هفته که گروه تمرینی، تمرینات ویژه خود را انجام می دادند، گروه شاهد نیز به فعالیت های بدنی روزانه و تمرینات خود پرداختند. بعد از اتمام دوره تمرینی، تعادل پویای آزمودنی ها نیز اندازه گیری شد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین ویژگی های آزمودنی ها و نیز فاصله دستیابی آن ها در هشت جهتSEBT ، استفاده شد. همچنین از آزمون t مستقل برای مقایسه فاصله دستیابی آزمودنی ها در دو گروه پس از اعمال برنامه تمرینی و از آزمون t همبسته برای تعیین تاثیر تمرینات بر تعادل پویا، در سطح معنی داری a<0.05 استفاده شد.یافته ها: پس از اجرای دوره تمرینی و در پس آزمون SEBT فاصله دست یابی آزمودنی های گروه تمرینی در تمامی جهت ها افزایش معنی داری داشت. اما در فاصله دست یابی آزمودنی های گروه شاهد در پیش و پس آزمون SEBT هیچ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین پس از اعمال برنامه تمرینی بین گروه تمرینی و شاهد در تمامی جهت ها تفاوت معنی داری مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق استفاده از تمرینات ترکیبی (پلایومتریک و قدرتی) به منظور کاهش احتمال آسیب و بهبود تعادل پویای ورزشکاران توصیه می شود.

کلید واژه: تمرینات قدرتی و پلایومتریک، تعادل پویا