تاثیر تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح سرم پروتئین واکنش گر C، نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح سرم پروتئین واکنش گر C، نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح سرم پروتئین واکنش گر C، نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح سرم پروتئین واکنش گر C، نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تمرین مقاومتی و هوازی بر سطوح سرم پروتئین واکنش گر C، نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مراقبت های نوین

تعداد صفحات :۱۴

زمینه و هدف: گسترش بیماری های قلبی- عروقی زمینه ای التهابی دارد و التهاب عمومی (سیستمیک)، نقش محوری در پیشرفت آترواسکلروز ایفا می کند و این عوامل بویژه در افراد دارای اضافه وزن و چاق ممکن است خطر وقوع بیماری های قلبی- عروقی را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر پروتئین واکنش گر C ((CRP، نیمرخ لیپیدی سرم و ترکیب بدنی در زنان دارای اضافه وزن انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، ۴۵ زن سالم غیریائسه، به طور تصادفی به سه گروه ۱۵ نفری، (شاهد، تمرین هوازی و تمرین مقاومتی) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی هشت هفته با شدت ۶۵% تا ۸۰% حداکثر ضربان قلب ذخیره بود که به مدت شانزده دقیقه در هفته اول اجرا شد و در هفته هشتم به سی دقیقه رسید. برنامه تمرینات مقاومتی نیز با شدت ۵۰% تا ۶۵% یک تکرار بیشینه به مدت هشت هفته اجرا گردید. این تمرینات چهار جلسه در هر هفته و هر جلسه به مدت ۵۰ دقیقه اجرا شدند. سطح سرمی CRP، نیمرخ لیپیدی خون شامل LDL-C HDL-C، کلسترول تام، تری گلیسرید و شاخص های ترکیب بدنی قبل و ۴۸ ساعت پس از پایان تمرینات اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA و توکی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: درصد چربی بدن (PBF) ((P=0.01 و نسبت دور شکم به دور لگن (WHR) ((P<0.001 بعد از هشت هفته، در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه شاهد کاهش معنی دار و حداکثر توان هوازی (Vo2max) ((P<0.001 افزایش معنی دار پیدا کرد. همچنین CRP گروه مقاومتی در مقایسه با گروه شاهد (۰.۰۱=P) کاهش معنی دار داشت؛ در حالی که در شاخص های CRP گروه هوازی (۰.۳۳=P)، TG، TC، HDL-C و LDL-C سرم هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه شاهد تغییر معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اگرچه هشت هفته فعالیت ورزشی از دو نوع مقاومتی و هوازی، برای بهبود نیمرخ لیپیدی زنان غیر یائسه دارای اضافه وزن در مقایسه با گروه شاهد موثر نبود، اما موجب کاهش معنی دار CRP گروه تمرین مقاومتی و کاهش PBF، WHR و بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه شاهد شد.

کلید واژه: تمرین هوازی، تمرین مقاومتی، اضافه وزن، پروتئین واکنش گر C، نیمرخ لیپیدی