تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله به نژادی نهال و بذر (نهال و بذر)

تعداد صفحات :۲۱

در پژوهش حاضر تنوع ژنتیکی نوزده ژنوتیب آلبالوی بومی کشور از استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان، تهران، کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان، کرمان، خراسان رضوی، البرز، فارس و رقم اردی بوترمو از مجارستان به عنوان شاهد، به کمک نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول سی و چهار صفت کیفی و یازده صفت کمی مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه واریانس تفاوت معنی داری در سطح احتمال ۱% بین ژنوتیپ ها برای اکثر صفات نشان داد. تجزیه به عامل ها، صفات را در چهار گروه عاملی جای داد که مجموعا ۷۱.۸۶ درصد از واریانس کل را توجیه کردند. تجزیه کلاستر بر اساس داده های مورفولوژیکی نیز ژنوتیپ ها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل سه ژنوتیپ پاکوتاه BO AH V1524 از یاسوج، BO KA V282 از کردستان و BO GA V6442 از خراسان و گروه دوم شامل ژنوتیپ BO LA V181 از استان تهران بود که بیشترین ارتفاع درخت را داشت. در آزمایش دوم از نشانگرهای مولکولی RAPD استفاده شد. سیزده آغازگر مورد استفاده ۱۴۴ باند تولید کردند که ۱۱۷ باند چند شکل بودند. محدوده تشابه ژنتیکی ژنوتیپ ها بین ۰.۳۰ تا ۰.۸۱ بود. تجزیه کلاستر، ژنوتیپ ها را با تشابه ژنتیکی ۰.۵۴ به شش گروه تقسیم کرد، به طوری که تقریبا اکثر ژنوتیپ های یک استان با هم گروه بندی شدند. در این گروه بندی نیز سه ژنوتیپ پاکوتاه BO AH V1524 از یاسوج، BO GA V6442 از خراسان و BO GH V255 از اصفهان در یک زیرگروه کنار هم جای گرفتند.

کلید واژه: آلبالو، تنوع ژنتیکی، نشانگر مولکولی، نشانگر مورفولوژیکی