استفاده از جدایه های سینوریزوبیوم بومی در تقویت رشد گیاه یونجه (.Medicago sativa L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 استفاده از جدایه های سینوریزوبیوم بومی در تقویت رشد گیاه یونجه (.Medicago sativa L) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد استفاده از جدایه های سینوریزوبیوم بومی در تقویت رشد گیاه یونجه (.Medicago sativa L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی استفاده از جدایه های سینوریزوبیوم بومی در تقویت رشد گیاه یونجه (.Medicago sativa L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن استفاده از جدایه های سینوریزوبیوم بومی در تقویت رشد گیاه یونجه (.Medicago sativa L) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زیست فناوری میکروبی

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: ریزوبیوم ها گروهی از باکتری ها هستند که ازت را به صورت همزیست با ریشه گیاهان بقولات تثبیت می کنند. هدف از انجام این تحقیق استفاده از سویه های بومی سینوریزوبیوم در افزایش رشد گیاه یونجه و تعیین بهترین جدایه بود.روش بررسی: گیاهان یونجه پس از جمع آوری، توسط کارشناس تایید شدند. سوسپانسیون حاصل از هموژنیزاسیون گره به محیط Yeast extract manitol agar تلقیح شد. باکتری های جدا شده با آزمون تلقیح بذر در جار لئونارد تایید شدند. سپس برای مقایسه چهار جدایه از باکتری های جدا شده، بذرهای ضدعفونی شده یونجه رقم همدانی،در گلدان های بزرگ ۹۰×۳۰ با ارتفاع ۲۵ سانتی متر در شرایط یکسان از نظر دما، آبیاری، نور و رطوبت کشت شدند. در روز سوم چهار گلدان با ۲۰۰ میلی لیتر سوسپانسیون باکتریایی آبیاری شدند. دو گلدان نیز به عنوان شاهد استفاده شدند. بعد از ۶ هفته آبیاری با محلول غذایی عاری از نیتروژن، گیاهان از خاک درآورده شدند و از نظر رشد و مقدار نیتروژن مقایسه شدند. تایید مولکولی چهار جدایه با بررسی وجود ژن اختصاصی mucR با تکنیک PCR انجام گرفت.یافته ها: گیاهان گلدان های شاهد فاقد گره و گیاهان در ۴ گلدان تیمار دارای گره بودند. از هر گلدان ۱۰ گیاه به طور تصادفی از خاک جدا شدند که طول کل گیاه، طول ساقه و یا تعداد برگ در گیاهان همزیست با یونجه به طور معنی داری بیشتر از گیاهان شاهد بود. وزن خشک ۱۰۰ عدد از گیاهان شاهد، ۰.۳۵ گرم و گیاهان همزیست با جدایه ها به ترتیب ۱.۱۲، ۱.۰۷، ۰.۷۹ و ۰.۷۸ بود. مقدار نیتروژن در گیاهان شاهد کمتر از گیاهان همزیست با سینوریزوبیوم بود.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهند که هر چهار جدایه سینوریزوبیوم بومی به طور موثری باعث افزایش رشد گیاه یونجه می شوند و قابلیت استفاده به عنوان کود بیولوژیک را دارند. به نظر می رسد جدایه o2 از نظر تقویت رشد گیاهان یونجه سویه موثرتری باشد.

کلید واژه: سینوریزوبیوم، یونجه، کود بیولوژیک