مقاله بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی :

مقاله بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از صفحه ۷۹ تا ۸۳ منتشر شده است.
نام: بررسی اثرسیمواستاتین بر کاهش فشارخون شریانی
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله استاتین
مقاله کلسترول LDL
مقاله فشارخون

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: در مطالعات جدید توجه فراوانی به اثرات استاتین غیروابسته به مهار آنزیم ۳ هیدروکسی متیل گلوتاریلA ، شده است .هدف از این مطالعه اثر کاهنده فشارخون این دسته دارویی است.
روش کار: این مطالعه ای مورد شاهدی به صورت یک سوکور است، که از آذرماه ۸۷ لغایت خرداد ماه ۸۸ در کلینیک شهید مفتح یاسوج انجام گرفته است. یکصد بیمار بدون بیماری قلبی، بدون دیابت، کلسترول LDL بین۱۳۰-۱۹۰ و فشارخون شریانی کمتر از ۹۰/۱۴۰ به انتخاب خود و بدون اطلاع پزشک تحت درمان با دارو نما یا بیست میلی گرم سیمواستاتین قرار گرفتند. فشارخون شریانی (سیستولی و دیاستولی) آنان پس از ده دقیقه استراحت در حال خوابیده و با استفاده از فشارسنج جیوه ای به صورت ماهیانه و به مدت دو ماه متوالی اندازه گیری گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری من ویتینی و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین فشارخون شریانی در بدو مراجعه در گروه دارونما ۷۵، ۱۲۵۱۲۳، ۸۷ و در گروه استاتین ۸/۱۲۴ روی ۸۱/۱۲ بوده است. استاتین به طور متوسط اما قابل ملاحظه ای یک ماه پس از مراجعه فشارخون شریانی را کاهش داده است و به عدد ۵/۱۱۵ روی ۹/۷۱ رسانده است (p=0.02) و در گروه دارو نما به ۲۵/۱۲۴ روی ۲۵/۸۴ رسید که از لحاظ آماری چندان معنی دار نبوده است (p=0.08) در ماه دوم پس از مراجعه کاهش فشارخون تنها در میزان فشار سیتولی در گروه استاتین دیده شد و فشارخون دیاستولی یک میلیمتر افزایش یافت و به ۷/۱۱۳ روی ۹/۷۲ رسید (p=0.5). در گروه دارونما میزان فشارخون به ۳۲/۱۲۸ روی ۶/۸۹ رسید که کاملا افزایش یافته است.
نتیجه گیری: کاهش فشارخون پس از شروع استاتین در بیماران دارای فشارخون طبیعی و بیمارانی که در مرحله پیش فشارخون بوده اند، چشم گیر است. این اثر می تواند نقش مهمی در کاهش خطر سکته قلبی و مغزی و موارد مرگ و میر بیماران مصرف کننده استاتین داشته باشد.