مقاله مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم :
مقاله مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم که چکیدهی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود) از صفحه ۱۲۵ تا ۱۳۲ منتشر شده است.
نام: مقایسه سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به لوپوس با افراد سالم
این مقاله دارای ۸ صفحه میباشد، که برای تهیهی آن میتوانید بر روی گزینهی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله هیپرپرولاکتینمی
مقاله لوپوس اریتماتوزسیستمیک
مقاله فعالیت بیماری
چکیده و خلاصهای از مقاله:
زمینه: مجموعه شواهد اخیر نشان می دهد که پرولاکتین، یک تنظیم کننده مهم سیستم ایمنی است و در بیماری زایی لوپوس اریتماتوز سیستمیک، نقش ایفا می کند. در مطالعه حاضر، میزان هیپرپرولاکتینمی در بیماران مبتلا به لوپوس شهر زاهدان با گروه کنترل، مقایسه و ارتباط احتمالی آن با سطح فعالیت بیماری ارزیابی شد.
روش ها: در یک مطالعه مورد شاهدی، سطح پرولاکتین سرم در ۴۰ زن مبتلا به لوپوس (۱۲ نفر لوپوس فعال و ۲۸ نفر لوپوس غیرفعال) و ۴۰ زن سالم اندازه گیری شد. فعالیت کلینیکی و سرولوژیکی بیماری با استفاده از معیار SLEDAI برای هر بیمار اندازه گیری شد. اندازه گیری سرولوژیکی Anti ds DNA، C۳، C۴ و CH۵۰ به روش ELISA انجام شد. سطح پرولاکتین بین دو گروه، مقایسه و ارتباط آن با میزان فعالیت بیماری بررسی شد.
یافته ها: میزان هیپرپرولاکتینمی (PRL>25g/l) در ۷ بیمار و ۲ نفر از گروه کنترل وجود داشت. اختلاف معناداری میان دو گروه لوپوس و کنترل از نظر میزان هیپرپرولاکتینمی یافت نشد. تعداد بیماران لوپوسی که هیپرپرولاکتینمی داشتند در دو گروه لوپوس فعال (SLEDAI>10) و غیرفعال، به ترتیب ۶ و ۱ نفر و از لحاظ آماری معنادار بود (P<0.05).
نتیجه گیری: هیپرپرولاکتینمی در درصد قابل توجهی از بیماران لوپوسی دیده شد. یک ارتباط مشخص بین فعالیت بیماری لوپوس و هیپرپرولاکتینمی وجود دارد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.