مقاله اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع :

مقاله اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در خرداد و تیر ۱۳۸۹ در مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز از صفحه ۴۵ تا ۵۰ منتشر شده است.
نام: اثربخشی آموزش گروهی مهارت های زندگی در بیماران اسکیزوفرنیک: کاربردهایی برای روشهای درمانی جامع
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله آموزش گروهی
مقاله مهارت های زندگی
مقاله اسکیزوفرنی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و اهداف: این پژوهش یک مطالعه پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. ۴۰ بیمار اسکیزوفرنی بصورت تصادفی انتخاب و به دو گروه مساوی، گروه آزمایش و کنترل، تقسیم شدند.
روش بررسی: گروه آزمایش ۱۲ جلسه تحت اموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه نیمرخ مهارتهای زندگی جمع اوری شد. نتایج دو گروه آزمایش و کنترل با استفاده از آزمون t و روش نمره های افزوده مقایسه شد.
یافته ها: یافته ها نشان دادند که بین دو گروه آزمایش و کنترل در مهارت تعامل اجتماعی و توانایی اجتماعی/ شخصی (۰۰۱/۰=p) تفاوت معنی دار وجود دارد. اما بین این دو گروه در مهارت های مراقبت از خود (۲۳۰/۰=P) و کاهش آشفتگی (۳۳۰/۰=P) تفاوت معنی دار بدست نیامد.
نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی در دو مهارت مراقبت از خود و کاهش آشفتگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش چشم گیر و معنی داری ایجاد نکرد. ولی در مهارت های تماس اجتماعی، روابط بین فردی، و مسیولیت پذیری تفاوت معنی دار آماری بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش بوجود آورد.