بررسی تاثیر برنامه تحریکات دهانی بکمن بر زمان دستیابی به تغذیه دهانی مستقل نوزادان نارس بستری در واحد مراقبت های ویژه نوزادان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر برنامه تحریکات دهانی بکمن بر زمان دستیابی به تغذیه دهانی مستقل نوزادان نارس بستری در واحد مراقبت های ویژه نوزادان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر برنامه تحریکات دهانی بکمن بر زمان دستیابی به تغذیه دهانی مستقل نوزادان نارس بستری در واحد مراقبت های ویژه نوزادان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر برنامه تحریکات دهانی بکمن بر زمان دستیابی به تغذیه دهانی مستقل نوزادان نارس بستری در واحد مراقبت های ویژه نوزادان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر برنامه تحریکات دهانی بکمن بر زمان دستیابی به تغذیه دهانی مستقل نوزادان نارس بستری در واحد مراقبت های ویژه نوزادان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توانبخشی

تعداد صفحات :۱۰

هدف: این مقاله با هدف بررسی تاثیر برنامه تحریکات دهانی بکمن بر زمان دست یابی به تغذیه دهانی مستقل در نوزادان نارس متولد شده با سن جنینی (۳۲-۲۶) هفته انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بوده و آزمودنی های این پژوهش شامل ۲۰ نوزاد نارس (۳۲-۲۶ هفته) از بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان ولیعصر تهران بودند که مطابق معیارهای لحاظ شده انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. نوزادان گروه آزمایش برنامه ۱۵ دقیقه تحریک دهانی شامل ۱۲ دقیقه اطراف و داخل دهان و ۳ دقیقه مکیدن غیر تغذیه ای (مکیدن انگشت پژوهشگر) داشت را دریافت می کردند که به مدت ۱۰ روز متوالی انجام می شد، ولی نوزادان گروه کنترل این برنامه را دریافت نمی کردند. دو گروه از لحاظ زمان دستیابی به یک، چهار و هشت بار تغذیه دهانی در روز، فاصله زمانی بین دفعات مختلف تغذیه و مدت زمان بستری در بیمارستان مورد بررسی و مقایسه با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف-اسمیرنوف، یو مان ویتنی، ویلکاکسون و تی مستقل قرار گرفتند.یافته ها: نوزادان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، تغذیه دهانی مستقل را بطور معناداری زودتر کسب کردند (P<0.001). مدت زمان بستری در بیمارستان در گروه آزمایش به طور معنی داری، کوتاه تر از گروه کنترل بود (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از این فرضیه حمایت می کند که تحریکات دهانی پیش تغذیه ای و مکیدن غیر تغذیه ای زمان دستیابی به تغذیه دهانی مستقل و زمان ترخیص از بیمارستان را در نوزادان نارس تسریع می بخشند.

کلید واژه: مکیدن، تحریکات حرکتی دهانی، تغذیه دهانی مستقل، نوزادان نارس