تاثیر افزودن ترکیبات آلی و معدنی بر برخی از ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر افزودن ترکیبات آلی و معدنی بر برخی از ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر افزودن ترکیبات آلی و معدنی بر برخی از ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر افزودن ترکیبات آلی و معدنی بر برخی از ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر افزودن ترکیبات آلی و معدنی بر برخی از ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله الکترونیک مدیریت خاک و تولید پایدار

تعداد صفحات :۲۲

سدیم تبادلی موجود در خاک های سدیمی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی این خاک ها را به شدت کاهش می دهد. از راه های بهبود این خصوصیات استفاده از ترکیبات آلی و مواد اصلاحی معدنی است. به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف بقایای گیاهی یونجه (صفر، ۲.۵ و ۵ درصد) همراه و بدون گچ و سولفات آلومینیوم بر ویژگی های فیزیکی یک خاک سدیمی، آزمایشی گلخانه ای با ۹ تیمار و ۳ تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه پژوهشاتی دانشگاه زنجان به اجرا در آمد. پس از اعمال تیمارها و خوابانیدن نمونه ها به مدت ۴ ماه، ویژگی های فیزیکی خاک شامل میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، هدایت هیدرولیکی و مقدار آب قابل استفاده گیاه در فواصل زمانی ۲ و ۴ ماه اندازه گیری شد. نتایج اندازه گیری ها نشان داد که ۴ ماه پس از اعمال تیمارهای مختلف، تیمار حاوی سولفات آلومینیوم و گچ توام با ۵ درصد بقایای یونجه، باعث افزایش معنی دار میانگین وزنی قطر خاکدانه ها، افزایش هدایت هیدرولیکی و مقدار آب قابل استفاده گیاه شدند. ۲ ماه پس از اعمال تیمارها، خاکدانه های با قطر ۲۵۰ تا ۵۰۰ میکرون و ۴ ماه پس از اعمال تیمارها خاکدانه های با قطر ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میکرون افزایش چشمگیری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. تاثیر تیمارهای سولفات آلومینیوم و گچ توام با ۵ درصد بقایای گیاهی یونجه بر مقدار آب قابل استفاده گیاه حداکثر بود و این تیمارها به ترتیب این ویژگی را به مقدار ۲۶.۲۴ و ۲۳.۵۰ درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند. موثرترین تیمارها در افزایش هدایت هیدرولیکی به ترتیب تیمارهای سولفات آلومینیوم و گچ توام با ۵ درصد بقایای یونجه بود که تفاوت این دو تیمار در افزایش این ویژگی، معنی دار گردید. نتایج این پژوهش نشان دهنده نقش و اهمیت ماده آلی همراه با ترکیبات کلسیم دار و اسیدزا در اصلاح و بهسازی خاک های سدیمی است.

کلید واژه: بقایای یونجه، خاک سدیمی، میانگین وزنی قطر خاکدانه، مقدار آب قابل استفاده، هدایت هیدرولیکی