مقاله تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی :

مقاله تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۸ در رشد و یادگیری حرکتی-ورزشی (حرکت) از صفحه ۴۳ تا ۵۹ منتشر شده است.
نام: تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودوکاران تیم ملی
این مقاله دارای ۱۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تمرین ریتمیک
مقاله آرام سازی
مقاله جودو کار
مقاله EMG

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
بررسی ارتباط بین آرام سازی و تمرینات ریتمیک با نظر به ساز و کارهای انعطاف پذیری – کارکردی سیستم عصبی، از موضوع هایی می باشد که در تحقیقات اخیر به آن اشاره شده است. هدف از تحقیق پیش رو، بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک بر عمق بخشی آرام سازی جودو کاران تیم ملی بود. ۳۰ ورزشکار مرد از تیم ملی جودو، در سه گروه ده نفره کنترل، تجربی ۱( گروه تمرینات آرام سازی) و تجربی ۲ (گروه تمرینات آرام سازی و ریتمیک)، در این تحقیق مشارکت داشتند. بر اساس یک دوره اجرایی سه ماهه (دو دوره شش هفته ای که در شش هفته اول، تمرینات آرام سازی برای دو گروه تجربی ۱ و ۲ در نظر گرفته شد و در شش هفته دوم، برای گروه کنترل همانند دوره قبل، تمرینی در نظر گرفته نشد و برای دیگر گروه ها، تمرینات آرام سازی و ریتمیک به اجرا در آمد)، با استفاده از شاخص اندازه گیری EMG، داده ها ثبت شد و با به کارگیری آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و اندازه گیری های مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها، بیانگر این بود که بین آرام سازی گروه ها، اختلاف معنی داری وجود دارد. به عبارتی می توان گفت دوره های تمرینی و همچنین تمرین ریتمیک، در ارتقا آرام سازی تاثیر بسزایی دارد. یافته ها با توجه به فرضیه های اخیر و دیدگاه هایی که در زمینه تمرینات ریتمیک و آرام سازی مطرح اند، مورد بحث قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات ریتمیک آرام سازی را توسعه می دهد و موجب عمق بخشی آن می شود.