مقایسه معیارهای سونوگرافی داپلر رنگی ندول های تیروئید و یافته های FNA

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه معیارهای سونوگرافی داپلر رنگی ندول های تیروئید و یافته های FNA دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه معیارهای سونوگرافی داپلر رنگی ندول های تیروئید و یافته های FNA  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه معیارهای سونوگرافی داپلر رنگی ندول های تیروئید و یافته های FNA،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه معیارهای سونوگرافی داپلر رنگی ندول های تیروئید و یافته های FNA :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: ندول های تیروئید بیماری های شایعی هستند؛ به طوری که در حدود ۷-۴ درصد جمعیت بالغین دارای یک ندول قابل لمس تیروئید می باشند. آنچه در بررسی ندول های تیروئید مهم است، تشخیص بدخیمی می باشند و تلاش های مختلفی جهت رسیدن به این هدف انجام شده که اغلب اگرسیو می باشند. روش های تشخیص ندول های تیروئید علاوه بر لمس دقیق شامل سونوگرافی، ایزوتوپ اسکن و آسپیراسیون سوزنی ظریف و جدیدا سونوگرافی رنگی می باشد. از آنجایی که هیپر واسکولاریتی مرکزی ندول مطرح کننده بدخیمی می باشد، در این مطالعه میزان واسکولاریتی ندول و اندکس مقاومت عروقی (Resistive Index) بررسی شد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین و مقایسه معیارهای سونوگرافی داپلر رنگی ندول های تیروئید در ندول های خوش خیم و بدخیم بر اساس یافته های FNA در بیمارستان الزهرا (س) در سال ۱۳۸۸بود.روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی (cross sectional) بود. مطالعه از ابتدای سال ۸۸ لغایت ابتدای سال ۸۹ در بیمارستان الزهرای (س) در شهر اصفهان انجام گرفت. جامعه هدف به صورت غیر احتمالی آسان و از بین ۱۲۰ نفر از بیماران با ندول تیروئید، در سونوگرافی و یا لمس تیروئید انتخاب شدند. در بررسی سونوگرافی ابتدا نمای سونوگرافی Gray-Scale تیروئید و ندول ارزیابی شد. سپس وضعیت عروق ندول بر اساس اندکس مقاومت عروق با استفاده از Pulsed Doppler و وجود عروق پریفرال و میزان واسکولاریتی عروق داخل ندول تعیین شد و رابطه آن با خوش خیم و یا بدخیم بودن ضایعه با توجه به پاسخ FNA ارزیابی شد. پس از جمع آوری اطلاعات: اطلاعات در نرم افزار SPSS15 با آزمون های T-Student،کای دو و Mann Whitney آنالیز شد و p<0.05 معنی دار می باشد.یافته ها: در این مطالعه ۱۲۰ بیمار مبتلا به ندول تیروئید ارزیابی شدند. میانگین سنی این بیماران ۳.۱۴ ± ۴۴.۴۵ سال بود. در درجه صفر همگی موارد خوش خیم بودند؛ در درجه یک ۳۷ ندول خوش خیم و ۱ ندول بدخیم وجود داشت؛ در درجه دو ۲۲ ندول خوش خیم و ۱ ندول بدخیم، در درجه سه ۱۳ ندول خوش خیم و ۳ ندول بدخیم و در درجه چهار ۷ ندول خوش خیم و ۶ ندول بدخیم وجود داشت. در ۱۰۷ مورد ندول که عروق پریفرال نداشتند، همگی خوش خیم بودند؛ در ۲ مورد ندول که عروق پریفرال داشتند، بدخیمی یافت نشد. در ۵ مورد ندول که عروق پریفرال نداشتند، بدخیمی گزارش گردید در ۶ مورد ندول که عروق پریفرال داشتند، نیز بدخیمی گزارش گردید. آزمون کای دو نشان داد که بین داشتن عروق پریفرال با بدخیمی بر اساس پاسخ FNA رابطه معنی دار وجود دارد ((p<0.001. میانگین اندکس مقاومت عروقی (Resistive Index) در ندول های خوش خیم ۰.۰۵ ± ۶۱ درصد و میانگین اندکس مقاومت عروقی (Resistive Index) در ندول های بدخیم ۰.۰۹ ± ۷۳ درصد می باشد.نتیجه گیری: افزایش واسکولاریزاسیون داخل و خارج ندولی به عنوان معیاری از بدخیمی باید تلقی شود و در این موارد بایستی ارزیابی و دقت بیشتری به عمل آید. همچنین هر چه میزان Resistive Index در ندول های تیروئید افزایش یابد، ریسک بدخیم بودن آن افزایش می یابد.

کلید واژه: ندول تیروئید، عروق پریفرال، بدخیمی، واسکولاریزاسیون داخل ندولی