ارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: ارتباط فعالیت سیستم کولینرژیک و رسپتورهای موسکارینی در حافظه و یادگیری از پیش مشخص شده است. از آنجاییکه آستروسیت ها با سیناپس ها تماس دارند، تغییرات ساختاری و مورفولوژیکی قابل توجه ای در هنگام یادگیری پیدا می کنند. این مطالعه به منظور بررسی اثر میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای رت انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی ۴۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی ۲۵۰–۲۰۰ گرم که در ۶ گروه هشت تایی قرار گرفتند، انجام شد. پس از کانول گذاری دو طرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ، رت ها در دستگاه یادگیری اجتنابی مهاری آموزش دیدند. بلافاصله تزریق سالین و یا دوزهای مختلف اسکوپولامین (۲ mg/Rat و ۱، ۰.۵) به درون (Cornu Amonis, CA1) انجام شد. تست حافظه ۲۴ ساعت بعد از آموزش به صورت اندازه گیری زمان تاخیر ورود به خانه سیاه گرفته شد. ۴۸ ساعت بعد از تست رفتاری، حیوانات تشریح شدند و برشهای عرضی از هیپوکامپ آنها گرفته و با رنگ آمیزی اختصاصی آستروسیت ها (PTAH) رنگ آمیزی شدند. تراکم آستروسیت ها در ناحیه شکنج دندانه ای اندازه گیری و مقایسه شد.یافته ها: تزریق اسکوپولامین توانست فراموشی ایجاد کند. در بررسی بافتی تفاوت معنی داری در تعداد آستروسیت ها بین گروه کنترل و گروه شم که فقط استرس جراحی را داشتند، دیده شد (p<0.05). افزایش تعداد آستروسیت های گروه هایی که اسکوپولامین دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با فراموشی القا شده توسط اسکوپولامین، تعداد آستروسیت ها در شکنج دندانه ای افزایش می یابد.

کلید واژه: اسکوپولامین، فراموشی، آستروسیت، شکنج دندانه ای، موش بزرگ آزمایشگاهی