شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس: مقایسه جراحی باز و فیکساسیون با پلاک با استفاده از اتوگرافت استخوانی و سیمان ارتوپدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس: مقایسه جراحی باز و فیکساسیون با پلاک با استفاده از اتوگرافت استخوانی و سیمان ارتوپدی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس: مقایسه جراحی باز و فیکساسیون با پلاک با استفاده از اتوگرافت استخوانی و سیمان ارتوپدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس: مقایسه جراحی باز و فیکساسیون با پلاک با استفاده از اتوگرافت استخوانی و سیمان ارتوپدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس: مقایسه جراحی باز و فیکساسیون با پلاک با استفاده از اتوگرافت استخوانی و سیمان ارتوپدی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: اهداف اصلی درمان شکستگی با جابجایی و شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس، بازسازی آناتومیک سطح مفصلی و بازگرداندن توانایی راه رفتن بدون ایجاد درد می باشد، اما هنوز هم نتایج درمانی رضایت بخش نیست. هدف از این مطالعه مقایسه پیامدهای عملکردی دو روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی و پرکردن نقایص استخوانی با کمک اتو گرافت استخوانی و سیمان ارتوپدی (پلی متیل متاکریلات) می باشد.روش کار: در این مطالعه مقایسه ای آینده نگر، ۴۴ بیمار با شکستگی داخل مفصلی کالکانئوس تحت درمان قرار گرفتند. پروتکل استاندارد، شامل اپروچ لترال و ثابت سازی داخلی با بازسازی پلاک برای بیماران انجام شد. صفحه خلفی در گروه اول با کمک اتوگرافت استخوانی (BG; Bone Graft) و در گروه دوم با کمک سیمان ارتوپدی (BC; Bone Cement) تقویت شد. بیماران پس از جراحی از لحاظ ۵ عارضه شامل: عفونت سطحی، از هم گسیختگی زخم، نکروز پوست محل انسیزیون، پارستزی عصب سورال و استئومیلیت پیگیری شدند. پیامدهای عملکردی با کمک سیستم امتیازدهی شکستگی های کالکانئوس و سیستم اندازه گیری مچ و پاشنه (AOFAS (American Orthopaedic Foot and Ankle Society ارزیابی گردید. اختلاف آماری بین نتایج دو گروه با استفاده از آزمون های تی، کای اسکوئر و یا تست دقیق فیشر توسط نرم افزار SPSS آنالیز گردید. یافته ها: از میان ۴۴ بیمار مورد مطالعه ۳۶ (۸۱.۸%) نفر مرد و ۲۸ (۱۸%) نفر زن بودند. میانگین سنی بیماران ۱۱.۳۴±۴۴.۲۵ بود. بیماران بعد از درمان برای مدت ۹ تا ۱۸ ماه پیگیری شدند. میانگین زمان عمل جراحی در گروه دوم (۴۱.۸۲ دقیقه) (BC) بطور معنی داری از گروه اول (۶۴.۵۵ دقیقه) (BG) کمتر بود (۰.۰۰۱>p). پنج (۲۳%) نفر از بیماران گروه اول و یک نفر (۵%) از بیماران از گروه دوم دچار عوارض جراحی شدند. اختلاف چشمگیری بین میانگین معیار شکستگی های کالکانئوس و همچنین معیار اندازه گیری مچ و پاشنه AOFAS، در دو گروه مشاهده نگردید.نتیجه گیری: استفاده از سیمان ارتوپدی بجای اتوگرافت استخوانی برای پرکردن نقایص استخوانی در شکستگی های کالکانئوس باعث کاهش زمان عمل و جلوگیری از ناخوشی های ناشی از عمل برداشت گرافت در بیماران می گردد.

کلید واژه: شکستگی های کالکانئوس، سیمان ارتوپدی، اتوگرافت استخوانی