تعیین الگوی کشت بهینه در راستای مدیریت مصرف آب کشاورزی در حوزه شبکه آبیاری عقیلی – گتوند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین الگوی کشت بهینه در راستای مدیریت مصرف آب کشاورزی در حوزه شبکه آبیاری عقیلی – گتوند دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین الگوی کشت بهینه در راستای مدیریت مصرف آب کشاورزی در حوزه شبکه آبیاری عقیلی – گتوند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین الگوی کشت بهینه در راستای مدیریت مصرف آب کشاورزی در حوزه شبکه آبیاری عقیلی – گتوند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین الگوی کشت بهینه در راستای مدیریت مصرف آب کشاورزی در حوزه شبکه آبیاری عقیلی – گتوند :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مهندسی آب

تعداد صفحات :۹

کمبود منابع آب و رقابت فزاینده بخش‌ های مختلف برای آب، میزان آب موجود برای آبیاری محصولات کشاورزی را کاهش می ‌دهد. از طرفی محدودیت منابع آب و خاک به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقلیمی کشور از یک سو و ضرورت تحقق ‌پذیری آرمان خودکفایی در امور زیربنایی از سوی دیگر، موجبات بهره‌ برداری بهینه از منابع آب و خاک موجود در سطح کشور را امری اجتناب ناپذیر می ‌سازد، لذا مدیریت کارآمد آب برای تولید گیاهان زراعی در مناطق کم آب مستلزم به کارگیری روش ‌های موثر است. این تحقیق جهت حداکثر نمودن سود، تخمین آب مورد نیاز در دوره‌ های زمانی مختلف، بهینه کردن الگوی کشت و افزایش بهره ‌وری مصرف آب در سطح زیر کشت ۱۶۰۰۰ هکتار از اراضی شبکه آبیاری عقیلی – گتوند انجام گرفت که برای نیل به اهداف فوق از تلفیق یک مدل بیوفیزیک (برآورد نیاز آبی) و یک مدل اقتصادی (برنامه ریزی خطی) استفاده گردید. اطلاعات مورد نیاز مدل جمع‌ آوری و مدل نیاز آبی را محاسبه و میزان خالص آب مورد نیاز گیاهان زراعی را متناسب با خصوصیات گیاه و اقلیم منطقه و نوع خاک و با منظور نمودن راندمان آبیاری ۴۵ درصد برآورد نمود. آب مورد نیاز برای هر یک از گیاهان زراعی در هر ماه از فصل رشد به عنوان یک محدودیت همراه با دیگر محدودیت ‌ها (سطح زیر کشت، آب، نیاز غذایی منطقه، سیاست‌ گذاری دولت و …) به عنوان ورودی مدل برنامه ‌ریزی خطی منظور گردید. نتایج نشان داد که الگوهای کشت موجود بهینه نبوده و با بهینه‌ سازی آن از طریق تغییر درصد ترکیب کشت گیاهان زراعی در اراضی موجود و همچنین افزایش ذخیره آب می ‌توان اراضی دیم را تبدیل به اراضی فاریاب نمود و توامان موجب دست ‌یابی به سود اقتصادی قابل توجه به مقدار ۳۸۵۱۶۰۰۰۰۰۰ ریال گردید.

کلید واژه: الگوی کشت، برنامه‌ ریزی خطی، بهینه ‌سازی، نیاز آبی