میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی – عروقی و فعالیت بیماری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی – عروقی و فعالیت بیماری دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی – عروقی و فعالیت بیماری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی – عروقی و فعالیت بیماری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی – عروقی و فعالیت بیماری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری التهابی چند سیستمی با علت ناشناخته می باشد. در بیماران مبتلا به لوپوس بیماری قلبی و عروقی علت اصلی افزایش مرگ و میر و ناتوانی محسوب می شود. HsCRP یک عامل التهابی تحت بالینی بوده و نقش یک عامل پیش آگهی کننده غیروابسته برای آترواسکلروزیس را در این بیماران ایفا می کند و افزایش هموسیستئین نیز می تواند باعث بیماری عروق کاروتید و انفارکتوس قلب و ترومبوز وریدهای عمقی شود. این مطالعه به منظور تعیین میزان هموسیستئین و HsCRP در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی و عروقی و فعالیت بیماری انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه مورد شاهدی روی ۶۰ بیمار (۵۵ زن و ۵ مرد) مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک مراجعه کننده به کلینیک فوق تخصصی روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و ۳۰ فرد سالم (۲۶ زن و ۴ مرد) طی سال های ۱۳۸۶-۸۷ انجام شد. میزان هموسیستئین و HsCRP اندازه گیری شد. میزان LDL، تری گلیسیرید، پرفشاری خون و نمایه توده بدنی برای افراد مورد مطالعه تعیین گردید. فعالیت بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک توسط فرم های SLEDAI ارزیابی شد و بیمارانی که اسکور بیشتر یا مساوی ۱۰ داشتند؛ به عنوان بیماری فعال درنظر گرفته شدند.یافته ها: متوسط سن در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۲۸.۸±۱۰.۳ سال و ۳۳.۸±۹.۱۳ سال بود. میانگین HsCRP در گروه شاهد .۱.۵۸±۲.۱ میلی گرم در دسی لیتر در مقایسه با گروه مورد با میزان ۳±۲.۴۲ میلی گرم در دسی لیتر تعیین شد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. میانگین هموسیستئین در گروه شاهد ۱۲.۳±۱.۹۳ میکرومول در دسی لیتر در مقایسه با گروه مورد با میزان ۲۴±۸.۱۳ میکرمول در دسی لیتر تعیین گردید (P<0.001). بیماری غیرفعال در ۴۴ بیمار (۷۳.۳ درصد) و بیماری فعال در ۱۶ بیمار (۲۶.۸ درصد) دیده شد. فعالیت بیماری SLE بر مبنای متوسط SLEDAI Score معادل ۱۵.۳۷ بود و رابطه خطی معنی داری بین میزان هموسیستئین و HsCRP با فعالیت بیماری SLE یافت نشد. میزان LDL، تری گلیسیرید و پرفشاری خون از گروه مورد از عوامل خطر قلبی و عروقی با هموسیستئین ارتباط آماری معنی داری داشت .(P<0.05)). HsCRP با BMI و افزایش تری گلیسیرید ارتباط آماری معنی داری داشت P<0.05)نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ارتباط خطی معنی داری بین میزان هموسیستئین و HsCRP با فعالیت بیماری SLE وجود نداشت؛ اما بین عوامل خطر قلبی و عروقی با هموسیستئین و HsCRP ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.

کلید واژه: لوپوس اریتماتوز سیستمیک، هموسیستئین، HsCRP، فعالیت بیماری