استفاده از انگشتان دست به عنوان شاخص میزان طبیعی بازشدن دهان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 استفاده از انگشتان دست به عنوان شاخص میزان طبیعی بازشدن دهان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد استفاده از انگشتان دست به عنوان شاخص میزان طبیعی بازشدن دهان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی استفاده از انگشتان دست به عنوان شاخص میزان طبیعی بازشدن دهان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن استفاده از انگشتان دست به عنوان شاخص میزان طبیعی بازشدن دهان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

تعداد صفحات :۸

زمینه و اهداف: میزان بازشدن دهان فاکتور مهمی در بسیاری از شرایط کلینیکی می باشد و می تواند جهت مدیریت درمان بیماران استفاده شود. برای تشخیص کاهش بازشدن دهان لازم است که میزان بازشدن طبیعی دهان در یک جمعیت مشخص باشد. هدف از این مطالعه استفاده از انگشتان دست افراد به عنوان شاخص میزان طبیعی بازشدن دهان در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال ۱۳۸۷ بوده است.مواد و روش ‌ها: ۱۵۰ دانشجوی دندانپزشکی (۱۹ تا ۴۷ سال، با میانگین سنی ۲۷.۹۴±۸.۱۰ سال) در این مطالعه مورد معاینه قرار گرفتند و به دو گروه با و بدون اختلالات مفصل گیجگاهی – فکی تقسیم شدند و توانایی هر کدام در قرار دادن عمودی سه انگشت (اشاره، میانی و انگشتری) یا چهار انگشت (اشاره، میانی، انگشتری، کوچک) بین لبه انسیزال دندان های ثنایای فک بالا و پایین بررسی شد. همچنین میزان حداکثر بازکردن دهان و پهنای سه انگشت و چهار انگشت دست راست و چپ اندازه گیری شد. داده ‌های آماری به دست آمده به وسیله روش های آماری توصیفی، آزمون T و آزمون رابطه مجذور کای و ‌با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: %۷۴ افراد قادر به فرو بردنسه انگشت در داخل دهان و %۱۵.۳ قادر به فروبردن چهار انگشت در داخل دهان بودند. %۱۰.۷ افراد قادر به فروبردن سه انگشت در دهان نبودند. میانگین حداکثر بازشدن دهان ۵۱.۸۷±۷.۶ میلیمتر بود.نتیجه گیری: در محدوده مطالعه ما از انگشتان دست افراد نمی توان به عنوان شاخصی جهت بررسی میزان بازشدن طبیعی دهان در افراد دارای علائم اختلالات مفصل گیجگاهی – فکی و افراد بدون علائم اختلالات مفصل گیجگاهی – فکی استفاده کرد.

کلید واژه: حداکثر میزان بازشدن دهان، اختلالات مفصل گیجگاهی – فکی، انگشتان دست