اثر شوری آب آبیاری و آبشویی بر خصوصیات شیمیایی خاک و عملکرد گلرنک در منطقه اصفهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر شوری آب آبیاری و آبشویی بر خصوصیات شیمیایی خاک و عملکرد گلرنک در منطقه اصفهان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر شوری آب آبیاری و آبشویی بر خصوصیات شیمیایی خاک و عملکرد گلرنک در منطقه اصفهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر شوری آب آبیاری و آبشویی بر خصوصیات شیمیایی خاک و عملکرد گلرنک در منطقه اصفهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر شوری آب آبیاری و آبشویی بر خصوصیات شیمیایی خاک و عملکرد گلرنک در منطقه اصفهان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم گیاهان زراعی ایران (علوم کشاورزی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری آب آبیاری و تیمار آبشویی بر خصوصیات شیمیایی خاک، عملکرد، اجزای عملکرد دانه گلرنگ و چگونگی تاثیر این دو تیمار بر جذب عناصر سدیم و پتاسیم در برگ های گلرنگ آزمایشی به صورت کرت های یکبار خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال ۱۳۸۸ در ایستگاه تحقیقات زهکشی و اصلاح اراضی رودشت اصفهان انجام شد. تیمارهای طرح شامل سه کیفیت آب آبیاری با شوری های ۳.۳۵ (شاهد)، ۸.۷۷ و ۱۱.۲۱ دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت اصلی و دو تیمار آبشویی شامل بدون آبشویی و آبشویی بر اساس ۷۵ درصد عملکرد محصول گلرنگ به عنوان کرت فرعی لحاظ شدند. نتایج حاصل از تجزیه شیمیایی خاک نشان داد تیمار آبشویی سبب کاهش مقدار SAR و میزان یون سدیم بخصوص تا عمق ۳۰ سانتی متری خاک گردید. کاهش مقدار سدیم برای تیمار شوری ۳.۳۵ و ۸.۷۷ دسی زیمنس بر متر به ترتیب معادل ۱۱.۱ و ۲.۹ درصد بودند. در این آزمایش تیمار شوری آب آبیاری تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه گلرنگ (رقم زاینده رود) داشت. با بالا رفتن میزان شوری از ۳.۳۵ به ۱۱.۲۱ دسی زیمنس بر متر از مقدار عملکرد دانه به میزان ۶۷.۴ درصد کاسته شد. عمده تاثیر شوری بر اجزای عملکرد دانه مربوط به میزان بیوماس تولیدی بود که در شوری ۱۱.۲۱ نسبت به ۳.۳۵ دسی زیمنس بر متر از کاهش ۷۱.۱ درصد برخوردار بود. تیمارآبشویی هر چند سبب افزایش عملکرد دانه گلرنگ گردید اما اثر متقابل شوری و تیمار آبشویی تنها بر میزان بیوماس تولیدی معنی دار بود. در شوری ۱۱.۲۱ نسبت به ۳.۳۵ دسی زیمنس بر متر به میزان ۲۸.۲ درصد از تجمع پتاسیم کاسته و به مقدار ۶۳.۵ درصد بر تجمع سدیم در برگ های گلرنگ افزوده شد. در این بین تیمار آبشویی و اثر متقابل شوری و آبشویی تاثیر معنی داری بر جذب این دو عنصر نداشتند.

کلید واژه: گلرنگ، شوری، آبشویی، خصوصیات شیمیایی خاک، عملکرد دانه