افزایش کارایی سلول های دندریتیک اجزای پروتئینی در مقایسه با عصاره تام لیستریامونوسایتوژنز در ایمونوتراپی مدل تجربی تومور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 افزایش کارایی سلول های دندریتیک اجزای پروتئینی در مقایسه با عصاره تام لیستریامونوسایتوژنز در ایمونوتراپی مدل تجربی تومور دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد افزایش کارایی سلول های دندریتیک اجزای پروتئینی در مقایسه با عصاره تام لیستریامونوسایتوژنز در ایمونوتراپی مدل تجربی تومور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی افزایش کارایی سلول های دندریتیک اجزای پروتئینی در مقایسه با عصاره تام لیستریامونوسایتوژنز در ایمونوتراپی مدل تجربی تومور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن افزایش کارایی سلول های دندریتیک اجزای پروتئینی در مقایسه با عصاره تام لیستریامونوسایتوژنز در ایمونوتراپی مدل تجربی تومور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه و هدف: استفاده از سلول های دندریتیک بارگذاری شده با آنتی ژن های توموری در جایگاه یک اقدام درمانی برای مقابله با تومورها پیشنهادشده است. به منظور افزایش کارایی سلول های دندریتیک از عواملی گوناگون، نظیر لیگاند مولکول های TLR و فراورده های باکتریایی استفاده می شود. در این مطالعه از عصاره تام و اجزای پروتئینی باکتری لیستریا مونوسایتوژنز برای القای بلوغ سلول های دندریتیک استفاده شده است.مواد و روش ها: سلول های مغز استخوان موش Balb/c به مدت ۵ روز در حضور IL-4 و GM-CSF کشت داده شدند. در روز پنجم به سلول های دندریتیک نابالغ، لیزات توموری و سپس اجزای پروتئینی یا عصاره تام باکتری لیستریا مونوسیایتوژنز اضافه شد. به منظور بررسی میزان بلوغ، بیان مولکول های CD80،CD86 وMHC-II ، روی سلول ها در روز هفتم بررسی شد، پس از القای تومور در موش ها با استفاده از رده سلولی WEHI-164،۱۰۶ سلول دندریتیک بالغ به صورت زیر جلدی به آنها تزریق شد. رشد تومور، میزان بقاء و قدرت کشندگی سلول های طحالی در گروه های مورد مطالعه بررسی گردید.نتایج: در موش های واکسینه شده با سلول های دندریتیکی که با اجزای پروتئینی بالغ شده بودند، تاخیر در رشد تومور و بقای بیشتر مشاهده شد، همچنین در این موش ها فعالیت کشندگی سلول های طحالی در مقایسه با مابقی گروه ها بالاتر بود. در تمامی گروه های دریافت کننده سلول های دندریتیک بالغ شده با عصاره تام و اجزای پروتئینی نسبت به گروه کنترل، افزایش فعالیت سیتوتوکسیسیتی و تاخیر در رشد تومور مشاهده شد.نتیجه گیری: اجزای پروتئینی باکتری لیستریا در مقایسه با عصاره تام، توانایی بالاتری برای افزایش کارایی سلول های دندریتیک در ایمونو تراپی مدل موشی تومور دارند.

کلید واژه: ایمونوتراپی، سلول دندریتیک، تومور، لیستریا مونوسیتوژنز