اثر مصرف دوز غیر موثر بر فشار خون رامیپریلات و لوزارتان بر اندازه ناحیه انفارکت و شدت آریتمی در مدل ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر مصرف دوز غیر موثر بر فشار خون رامیپریلات و لوزارتان بر اندازه ناحیه انفارکت و شدت آریتمی در مدل ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد موش صحرایی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر مصرف دوز غیر موثر بر فشار خون رامیپریلات و لوزارتان بر اندازه ناحیه انفارکت و شدت آریتمی در مدل ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر مصرف دوز غیر موثر بر فشار خون رامیپریلات و لوزارتان بر اندازه ناحیه انفارکت و شدت آریتمی در مدل ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر مصرف دوز غیر موثر بر فشار خون رامیپریلات و لوزارتان بر اندازه ناحیه انفارکت و شدت آریتمی در مدل ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی و فارماکولوژی

تعداد صفحات :۹

مقدمه: داروهای مهار کننده عملکرد سیستم رنین آنژیوتانسین نقش مهمی در درمان بیماری های قلبی عروقی دارند. بخش مهمی از اثرات این داروها مستقل از اثر آنها بر فشار خون می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دوز غیر موثر بر فشار خون داروی رامیپریلات (مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین) و لوزارتان (بلوک کننده گیرنده آنژیوتانسین) بر اندازه ناحیه انفارکت و شدت آریتمی در مدل ایسکمی- رپرفیوژن میوکارد در موش صحرایی است.روش ها: تعداد هفتاد موش صحرایی نر ویستار به گروه های دریافت کننده سالین، لوزارتان به مدت یک (L-1W) و ۱۰ هفته (L-10W) و رامیپریلات به مدت یک (R-1W) و ۱۰ (R-10W) هفته تقسیم شدند. با انجام جراحی و بستن شریان کرونر چپ مدل ایسکمی-رپرفیوژن القا گردید. تعیین اندازه ناحیه انفارکت توسط رنگ آمیزی با تترازولیوم و بررسی آریتمی های قلبی بر اساس قراردادLambeth صورت گرفت.یافته ها: به دنبال مصرف کوتاه مدت داروها در گروه R-1W اندازه ناحیه انفارکت نسبت به گروه سالین و گروه L-1W و تعداد ضربانات زودرس بطنی نسبت به گروه سالین به طور معنی داری کاهش یافت در حالیکه در گروه R-10W کاهش معنی داری در شدت آریتمی های بطنی مشاهده نگردید. اما در گروه L-1W این کاهش معنی دار نبود. با افزایش مدت مصرف داروها در گروه L-10W انداره انفارکت نسبت به گروه سالین وR-10W و تعداد ضربانات زودرس بطنی و اپی زودهای تاکی کاردیای بطنی نسبت به گروه سالین به طور معنی داری کاهش یافت.نتیجه گیری: نتیجه این مطالعه نشان میدهد که مصرف دوز غیر موثر بر فشار خون رامیپریلات و لوزارتان قلب را در برابر آسیب های ایسکمی و رپرفیوژن میوکارد محافظت می کند اما بروز این اثرات به مدت مصرف دارو وابسته است. افزایش مدت مصرف لوزارتان اثرات محافظتی این دارو را تقویت می کند در حالیکه با افزایش مدت مصرف رامیپریلات تا حدودی اثرات محافظتی آن تضعیف می گردد.

کلید واژه: ایسکمی- رپرفیوژن، انفارکت، رامیپریلات، لوزارتان، آریتمی