مورفولوژی گلبول های قرمز در عفونت ادراری فوقانی و تحتانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مورفولوژی گلبول های قرمز در عفونت ادراری فوقانی و تحتانی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مورفولوژی گلبول های قرمز در عفونت ادراری فوقانی و تحتانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مورفولوژی گلبول های قرمز در عفونت ادراری فوقانی و تحتانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مورفولوژی گلبول های قرمز در عفونت ادراری فوقانی و تحتانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

تعداد صفحات :۸

مقدمه: عفونت ادراری از جمله بیماری های قابل درمان است. درمان عفونت ادراری فوقانی از لحاظ طول درمان و نوع دارو با عفونت ادراری تحتانی فرق می کند. هنوز برای تشخیص نوع عفونت فوقانی و تحتانی روش تشخیصی دقیق و غیرتهاجمی ابداع نشده است. از مرفولوژی گلبول قرمز ادرار برای افتراق بیماری های پارانشیم کلیه از مجاری ادرار به خوبی استفاده شده است.هدف: تعیین صحت تشخیصی مورفولوژی گلبول قرمز ادراری برای افتراق بین عفونت ادراری فوقانی و تحتانی.مواد و روش ها: در این مطالعه از ۲۵ موش (Rat) نر یا ماده جهت ایجاد عفونت ادراری استفاده شد. جهت ایجاد عفونت از محلولی به میزان۰.۵ سی سی از محلول حاوی ۱۰۴ باکتری در سی سی از ایکولای انسانی کشت شده در شب قبل از انجام تلقیح استفاده شده است. جهت پیلونفریت تلقیح در کالیس یک کلیه و جهت سیستیت تزریق در مثانه موش انجام گرفت. سپس موش ۴۸ ساعت تحت نظر گرفته شد. در پایان این مدت موش بیهوش گردید و شکم باز شده و ادرار با سرنگ انسولین از داخل مثانه کشیده شد. در مورد ایجاد عفونت ادراری کشت مثبت ادرار با کلنی کانت بیشتر از ۱۰۳ مثبت تلقی می شد. تعیین مرفولوژی گلبول قرمز به وسیله اسمیر مستقیم ادرار بود. سپس کلیه و مثانه رزکسیون شد و جهت بررسی پاتولوژی تعیین سیستیت یا پیلونفریت ارسال گردید.نتایج: از ۲۵ موش در آزمایش وارد شده ۸ موش دچار عفونت ادراری نشده (کلنی کانت کمتر از ۱۰۳) و از مطالعه خارج شدند. تزریق داخل کلیه در ۸۱ درصد (۹.۱۱) و تزریق در مثانه در ۵۷ درصد (۸.۱۴) منجر به عفونت شد. از این تعداد در موش های کشت مثبت ۱۱ مورد پیلو نفریت و ۴ مورد سیستیت در بررسی پاتولوژی اثبات شد. در نمونه های با کشت مثبت RBC دیسمورفیک در ۹ مورد (۵۲%) و ایزومورفیک در ۸ مورد (۴۸%) دیده شد. میانگین و انحراف معیار RBC دیسمورفیک در مورد عفونت فوقانی و تحتانی به ترتیب ۳۴±۳۵ درصد و۴۳ ±۴۴ درصد بوده است که اختلاف آماری نداشت (۰.۲۵=P، t=0.55). RBC دیسمورفیک بالای ۱۷ درصد در ۳۴ درصد (۵.۱۵) در عفونت فوقانی و ۱۲ درصد (۲.۱۵) در عفونت تحتانی دیده شد. هم چنین RBC ایزومورفیک بالای ۱۷ درصد در ۳۷ درصد (۶.۱۵) در عفونت فوقانی و ۱۲ درصد (۲.۱۵) در عفونت تحتانی دیده شد که هیچ گونه ارتباط معنی داری بین محل عفونت ادراری و مورفولوژی RBC وجود نداشت (۰.۶۳=P،x2=0.04 ).نتیجه گیری: مورفولوژی گلبول قرمز (دیسمورفیک و ایزومورفیک) برای تعیین محل عفونت ادراری روش مناسبی نمی باشد.

کلید واژه: Pyelonephritis, Cystitis, Urinary tract infection, Dysmorphic RBC, Accanthocyte