مقایسه اثر تامسولوسین و ایندومتاسین در دفع سنگ های حالب تحتانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر تامسولوسین و ایندومتاسین در دفع سنگ های حالب تحتانی دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر تامسولوسین و ایندومتاسین در دفع سنگ های حالب تحتانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر تامسولوسین و ایندومتاسین در دفع سنگ های حالب تحتانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر تامسولوسین و ایندومتاسین در دفع سنگ های حالب تحتانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

تعداد صفحات :۵

مقدمه: سنگ های ادراری از جمله بیماری های شایع اورولوژی است. یکی از محل های شایع، توقف سنگ در حالب تحتانی است. از جمله درمان های معمول در این بیماران صبر و انتظار بین ۶-۱ هفته است. در حالب دیستال و تریگون مثانه رسپتورهای آلفا وجود دارند که می توان با مهار آن ها اسپاسم حالب را رفع کرده و دفع سنگ را تسریع نمود. ایندومتاسین مهارکننده قوی سیکلواکسیژناز و دارای خواص ضد درد به غیر از اثرات ضد التهابی بوده و به عنوان یک درمان استاندارد در سنگ حالب شناخته شده است.هدف: تعیین اثر بخشی آلفا – بلوکر (تامسولوسین) در دفع سنگ های حالب تحتانی و مقایسه آن با ایندومتاسین.مواد و روش ها: تعداد ۸۵ بیمار در مدت یک سال با تشخیص سنگ حالب مراجعه کننده به بیمارستان های ۲۲ بهمن و آریا به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت درمان با تامسولوسین (۰.۴ میلی گرم روزانه) به علاوه شیاف ایندومتاسین در صورت درد قرار گرفتند و به گروه دیگر فقط ایندومتاسین در صورت درد تجویز گردید. دو هفته پس از تجویز دارو بیماران مجددا با رادیوگرافی ساده شکم و سونوگرافی کلیه ها و مجاری ادراری از لحاظ وجود سنگ کنترل شدند و سپس نتایج به دست آمده از این دو گروه را به وسیله آزمون های آماری با هم مقایسه کردیم.نتایج: گروه مورد (تامسولوسین) شامل ۴۶ نفر و گروه شاهد (ایندومتاسین) شامل ۳۹ نفر بودند. اکثر این بیماران دارای سنگ حالب تحتانی بودند. در گروه مورد ۳۲ نفر دفع سنگ داشتند و ۱۴ نفر عدم دفع سنگ و در گروه شاهد ۲۲ نفر دفع سنگ داشتند و ۱۷ نفر بدون دفع سنگ بودند. نتیجه آزمون X2 حاکی از آن بود که دو گروه از نظر دفع سنگ و پیش آگهی تفاوت آماری معنی داری ندارند (۰.۲۰۹=P) مقایسه میانگین زمان دفع سنگ از زمان شروع دارو در گروه مورد ۳.۱۴±۴.۳۴ روز و در گروه شاهد ۳.۵۵±۴.۲۳ روز بود که مقایسه میانگین دو گروه اختلاف آماری واضحی نشان نداد (۰.۸۷۲=P).نتیجه گیری: نگارندگان این مقاله تجویز تا مسولوسین را به عنوان داروی کمکی در دفع سنگ حالب تحتانی بدون درنظر گرفتن اندازه سنگ و سن بیمار توصیه نمی کنند.

کلید واژه: Indomethacin, Ureteral stone,Tamsulosin, A-receptors