اثر حاد دویدن متناوب روی نوارگردان بر غلظت پلاسمایی گرلین آسیل دار و گرسنگی افراد چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر حاد دویدن متناوب روی نوارگردان بر غلظت پلاسمایی گرلین آسیل دار و گرسنگی افراد چاق دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر حاد دویدن متناوب روی نوارگردان بر غلظت پلاسمایی گرلین آسیل دار و گرسنگی افراد چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر حاد دویدن متناوب روی نوارگردان بر غلظت پلاسمایی گرلین آسیل دار و گرسنگی افراد چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر حاد دویدن متناوب روی نوارگردان بر غلظت پلاسمایی گرلین آسیل دار و گرسنگی افراد چاق :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۱۴

زمینه و هدف: وزن بدن توسط میزان مصرف غذا و انرژی مصرفی تنظیم می شود. هورمون گرلین اشتها را زیاد می کند. هدف تحقیق تعیین اثرات یک جلسه دویدن متناوب روی نوارگردان بر گرلین آسیل دار و اشتهای افراد چاق بود.روش بررسی: ۹ دانشجوی مرد بی تحرک با سن ۰.۴۸±۲۰.۵۶ سال، شاخص توده بدن ۳۲.۶۸±۰.۸۴kg/m2و حداکثر اکسیژن مصرفی ۱.۴۸± ۳۴.۲۱دقیقه/ کیلوگرم/ میلی لیتر، در تحقیق حاضر با طرح تصادفی متعادل شده شامل دو جلسه آزمون (ورزشی و کنترل) شرکت کردند. پروتکل شامل دویدن متناوب روی نوارگردان با شدت ثابت ۶۵% حداکثر اکسیژن مصرفی بود. نمونه های خون قبل، هنگام و دو ساعت بعد از فعالیت، جمع آوری شد.یافته ها: مقادیر گرلین آسیل دار و میزان گرسنگی به طور معنی داری در مرحله دوم کاهش یافت و در انتهای آزمون، نسبت به مقادیر استراحتی به طور معنی داری کمتر بود (به ترتیب .(P=0.002 و P=0.006کل مقادیر مساحت های زیر منحنی مربوط به گرلین آسیل دار و میزان گرسنگی، به طور معنی داری در جلسه آزمون ورزشی نسبت به جلسه کنترل کمتر بود (هر دو .(P<0.0005 هورمون رشد هم به طور معنی داری در مرحله دوم افزایش یافت و در انتهای آزمون ورزشی، نسبت به مقادیر استراحتی بیشتر بود (P=0.033).نتیجه گیری: گرلین آسیل دار و اشتهای افراد چاق، به واسطه دویدن با شدت ۶۵% حداکثر اکسیژن مصرفی کاهش می یابد و تا دو ساعت بعد از آن، نسبت به مقادیر استراحتی پایین تر باقی می ماند. به نظر می رسد که هورمون رشد در این سرکوب نقش موثرتری دارد. این که آیا این پروتکل می تواند در یک برنامه تمرینی کوتاه مدت اثرات مشابهی داشته باشد، نیاز به بررسی بیشتر دارد.

کلید واژه: گرلین آسیل دار، اشتها، هورمون رشد، دویدن، چاقی