اثر پیشگیرانه آب سیر بر میزان مصرف غذا و سطوح سرمی گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدها در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر پیشگیرانه آب سیر بر میزان مصرف غذا و سطوح سرمی گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدها در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر پیشگیرانه آب سیر بر میزان مصرف غذا و سطوح سرمی گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدها در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر پیشگیرانه آب سیر بر میزان مصرف غذا و سطوح سرمی گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدها در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر پیشگیرانه آب سیر بر میزان مصرف غذا و سطوح سرمی گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدها در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : گیاهان دارویی

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه: دیابت ملیتوس، شرایط افزایش مزمن قند خون است که با خطر ابتلا به آترواسکلروزیس، بیماری های کلیوی، آسیب به سیستم های بینایی و عصبی همراه است. گیاه دارویی سیر نیز دارای فعالیت های متنوع زیستی از جمله فعالیت ضددیابت می باشد.هدف: سیر و فرآورده های آن در بیماری های قلبی – عروقی که جزء عوارض دیابت محسوب می شوند، موثرند. از آنجا که مطالعات گذشته روی نقش درمانی سیر در دیابت متمرکز بوده اند، ما تصمیم گرفتیم اثر پیشگیرانه سیر را بر افزایش لیپیدهای سرم بررسی نماییم.روش بررسی: چهل سر موش صحرایی نر نژاد Wistar در محدوده وزنی ۲۵۰±۲۰ گرم به ۵ گروه تقسیم شدند: ۱) گروه کنترل (N)،۲) گروه نرمال + سیر (N+G)،۳) گروه دیابتی (D)،۴) گروه دیابتی + سیر _ قبل (D+Gb): دریافت آب سیر به مدت سه هفته قبل از تزریق استرپتوزوتوسین و ادامه آن برای سه هفته دیگر، ۵) گروه دیابتی+سیر _ بعد (D+Ga): دریافت آب سیر به مدت سه هفته بعد از تزریق STZ. دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی STZ به میزان (۶۰mg/kg BW) ایجاد شد. آب سیر با دوز ۱ میلی لیتر به ازای هر صد گرم وزن بدن روزانه توسط گاواژ به حیوانات خورانده شد. در پایان دوره شش هفته ای آزمایش، میزان مصرف غذا با استفاده از قفس متابولیک و سطح گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدهای سرم نیز با روش های آنزیمی سنجیده شد.نتایج: وزن بدن در گروه های D+Gb و D+Ga در مقایسه با گروه D به طور معنی داری (P<0.05) افزایش نشان داد، در حالی که، میزان مصرف غذا در همین گروه ها نسبت به گروه D، به طور معنی داری (P<0.0001) کاهش نشان داد. همچنین، وزن بدن در گروه D+Gb در مقایسه با گروه D+Ga افزایش معنی دار (P<0.05) ولی مصرف غذا کاهش معنی دار (P<0.001) نشان می دهد. سطوح گلوکز، کلسترول و تری گلیسریدها به طور معنی داری (P<0.0001) در گروه های D+Gb و D+Ga نسبت به گروه D کاهش یافت. سطح گلوکز گروه D+Gb با گروه هایN و N+G اختلافی نداشت، اما نسبت به گروه D+Ga کاهش معنی دار (P<0.05) نشان داد. در گروه D+Gb، سطح کلسترول نسبت به گروه هایN و D+Ga و سطح تری گلیسرید نسبت به گروه های N و D+Ga کاهش معنی دار (P<0.001) نشان داد.نتیجه گیری: نتایج حاصل پیشنهاد می کنند که آب سیر، می تواند در پیشگیری از افزایش کلسترول و تری گلیسریدهای سرم در موش های دیابتی، مفید و موثر باشد.

کلید واژه: دیابت، سیر، کلسترول، تری گلیسرید، موش صحرایی