مقاله تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن :

مقاله تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله دندانپزشکی (جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران) از صفحه ۱۰۰ تا ۱۰۷ منتشر شده است.
نام: تجویز سیستمیک آزیترومایسین متعاقب درمانهای غیرجراحی در درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله آزیترومایسین
مقاله پریودنتیت مزمن
مقاله آنتی بیوتیک
مقاله پریودنتال

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: در بسیاری از موارد آنتی بیـوتیک ها به عنوان مکمل در درمان پریودنتال پیشنهاد شده است. آزیترومایسین، آنتی بیـوتیکی با فعالیت بسیار عالی علیه باکتری های گرم منفی می باشد که نیمه عمر طولانی و نفوذ بافتی بسیار خوبی دارد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر داروی آزیترومایسین بر روی شاخصهای کلینیکی پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن می باشد.
روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی – دو سویه کور و کنترل شده با دارونما در چهل بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی تهران صورت گرفت. در بیماران شاخصهای بالینی(PBI) Papilla Bleeding Index ، Probing Depth (PD) و Clinical Attachment Level (CAL) با استفاده از پروب پریودنتال اندازه گیری گردید و آموزش بهداشت، جرم گیری و تسطیح سطح ریشه ها انجام شد. پس از یک ماه، بیماران به صورت تصادفی به دوگروه تست و کنترل تقسیم شدند. به گروه تست آزیترومایسین پانصد میلی گرم و به گروه کنترل دارونما روزی یک بار تا سه روز تجویز شد. مجددا دو و چهار ماه پس از آغاز مطالعه شاخصهای مذکور اندازه گیری و ثبت شدند. داده ها با آزمون Repeated measure ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته ها: قبل از آغاز دارودرمانی (یک ماه پس از آغاز درمان پریودنتال) دو گروه تست و کنترل از لحاظ شاخصهایPBI ، PD، CAL تفاوت معنی داری نداشتند. (P>0.05) در هر دو گروه تست و کنترل، میزان تمام شاخصهای مورد بررسی (PBI، PI و VAL) در یک ماه، دو ماه و چهار ماه بعد از آغاز درمان پریودنتال در مقایسه با زمان پایه به طور معنی داری کمتر بود. (در تمام موارد P>0.05) همچنین تمام شاخصها در دو ماه بعد و نیز چهار ماه بعد در گروه تست به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. (P<0.05)
نتیجه گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه، تجویز داروی آزیترومایسین همراه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه در مقایسه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به تنهایی می تواند در بهبود شاخصهای بالینی پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید موثرتر عمل کند.