میزان تظاهر سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ در کیست های ادنتوژنیک و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میزان تظاهر سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ در کیست های ادنتوژنیک و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میزان تظاهر سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ در کیست های ادنتوژنیک و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میزان تظاهر سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ در کیست های ادنتوژنیک و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میزان تظاهر سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ در کیست های ادنتوژنیک و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۴

بیان مساله: بررسی محتوای سیتوکراتینی کیست ها و تومورهای ادنتوژنتیک می تواند از جنبه های مهم در بررسی مقایسه ای این آسیب ها باشد. هدف: هدف این بررسی، ارزیابی میزان تظاهر سیتوکراتین های (CK13)13 و (CK18)18 در کیست های ادنتوژنیک و آملوبلاستوما بود.مواد و روش: در این بررسی، کیست های رادیکولار (۲۰ مورد)، دانتی ژور (۲۰ مورد)، Odontogenic Keratocyst (20 مورد) و همچنین آملوبلاستومای یونی سیستیک (۲۰ مورد)۲۰) SOLID مورد) بررسی شدند. سپس برش های سه تا چهار میکرونی فراهم شده،‌با رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی (روش آویدین بیوتین) برای نمایه های CK13 و CK18 آماده شدند. اطلاعات به دست آمده با ازمون های آماری مان ویتنی (Mann-Whitney)،‌ ویلکاکسون (Wilcoxon) و کای اسکوار (Chi-square) با سطح معنادار ۰.۰۵ واکاوی گردیدیافته ها: در مورد CK13 همگی آسیب های کیستیک ادنتوژنیک و قسمت کیستیک آملوبلاستومای یونی سیستیک، سیتوکراتین ۱۳ را در لایه های بالایی (میانی و سطحی) بیشتر از لایه های عمقی (بازال و ژابازال) آشکار نمودند. در آملوبلاستوماها تظاهر CK13 در رتیکولوم ستاره ای و جز آکانتوماتوز بیشتر از سلول های پره آملوبلاست بود. در مورد CK18 ، کیست های رادیکولار و دانتی ژور، تظاهر CK18 را در لایه های بالایی (میانی و سطحی) بیشتر از لایه های عمقی (بازال و پارابازال) نشان می دادند. نتیجه واکنش ایمونوهیستوشیمی CK18 در OKC ها در ۱۰۰ درصد موارد منفی بود. افزون بر این، آملوبلاستوماهای یونی سیستیک و Solid تفاوتی معنادار در بروز سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ نشان ندادندنتیجه گیری CK13 :نتوانست تمایزی میان این آسیب ها برقرار نماید ولی تفاوت معنادار در تظاهر سیتوکراتین ۱۸ در همه چهار لایه اپی تلیوم میان کیست های ادنتوژنیک یاد شده و آملوبلاستومای یونی سیستیک به دست آمد، که شاید دلالت بر ماهیت متفاوت این آسیب ها داشته باشد و احتمالا موید این نظریه است، که آملوبلاستومای یونی سیستیک ذاتا به صورت یک نئوپلاسم سرچشمه می گیرد نه این که از تغییر نئوپلاستیک یک کیست ادنتوژنیک به خصوص کیست دانتی زور ایجاد شده باشد. الگوی تظاهر یکسان سیتوکراتین های ۱۳ و ۱۸ در آملوبلاستوماهای Solid و یونی سیستیک نشان دهنده ماهیت یکسان بیومولکولی این ضایعات با وجود شکل بالینی و نمای gross متفاوت آنهاست.

کلید واژه: کیست رادیکولار، کیست دانتی زور، OKC، آملوبلاستوما، سیتوکراتین ۱۳، سیتوکراتین ۱۸، ایمونوهیستوشیمی