استفاده از سه روش مولکولی متفاوت در شناسایی الگوی ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ژنوتایپ بیجینگ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 استفاده از سه روش مولکولی متفاوت در شناسایی الگوی ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ژنوتایپ بیجینگ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد استفاده از سه روش مولکولی متفاوت در شناسایی الگوی ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ژنوتایپ بیجینگ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی استفاده از سه روش مولکولی متفاوت در شناسایی الگوی ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ژنوتایپ بیجینگ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن استفاده از سه روش مولکولی متفاوت در شناسایی الگوی ژنتیکی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ژنوتایپ بیجینگ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: سویه بیجینگ بیش از ۱.۴ مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در سرتاسر جهان را تشکیل می دهد. این سویه ویژگی های مهمی از جمله داشتن ارتباط با مقاومت چند دارویی دارا می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی الگوی ژنتیکی سویه های بیجینگ (Beijing) با استفاده از روش های اسپولیگوتایپینگ، تایپینگ variable number tandem repeat (VNTR) و RFLP-IS6110 می باشد. مواد و روش ها: سویه کشت مثبت ۲۳۸ مسلول ریوی (سال ۱۳۸۷-۱۳۸۶) با استفاده از روش اسپولیگوتایپینگ تعیین شد. سپس سویه های بیجینگ جدا شده به روش RFLP و VNTR مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز داده هایRFLP با استفاده از نرم افزار Gel campair صورت گرفت و داده های اسپولیگوتایپینگ پس از مقایسه با اطلاعات موجود در بانک جهانی اسپولیگوتایپینگ (SPOLDB4) آنالیز شدند. با روش VNTR تنوع آللی ۹ لوکوسMPTR-A) ، ETR-A، ETR-B، ETR-C، ETR-D، ETR-E، ETR-F، QUB 11b،(QUB3232 در سویه های بیجینگ بررسی شد. با استفاده از آزمون (HGI) Hunter Gaston Index تنوع اللی هر یک از لوکوس ها در سویه های بیجینگ محاسبه گردید. یافته ها: روش اسپولیگوتایپینگ، ۸ گونه مایکو باکتریوم توبر کلوزیس (EA12, EA13, T, U, Haarlem CAS 2, CAS 1, Beijing) را شناسایی کرد. با استفاده از روشVNTR typing ، لوکوس QUB 3232 به عنوان لوکوس بسیار افتراق دهنده (HGI0.6) و لوکوس هایETR-F ،ETR-E و QUB 11b به عنوان لوکوس های افتراق دهنده متوسط(HGI0.4-0.6) و سایر لوکوس ها به عنوان ضعیف ترین لوکوس افتراق دهنده در سویه های بیجینگ، شناسایی شدند. در روش VNTR typing،۱۰ سویه (%۷۷) و در روش RFLP، ۱۳ سویه از ۱۳ سویه بیجینگ (%۱۰۰) الگوی متفاوت از خود نشان دادند. نتیجه گیری: تنوع در الگوی ژنتیکی نشان دهنده فعال شدن مجدد (reactivation) در جمعیت مورد بررسی می باشد. به دلیل هزینه بالا و اتلاف وقت در روش RFLP، می توان از روش VNTR typing همراه با اسپولیگوتایپینگ برای مطالعات اپیدمیولوژی مولکولی سل استفاده کرد.

کلید واژه: اسپولیگوتایپینگ، VNTR typing؛ RFLP؛ مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، ژنوتایپ بیجینگ