بررسی چگونگی بیان ژن هاي α-DOX

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی چگونگی بیان ژن هاي α-DOX دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی چگونگی بیان ژن هاي α-DOX  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی چگونگی بیان ژن هاي α-DOX،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی چگونگی بیان ژن هاي α-DOX :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم و فنون باغبانی ایران

تعداد صفحات :۱۶

در این پژوهش طی چند آزمایش در شرایط کنترل شده خاک و آبکشت تاثیر تنش های مختلف از جمله خشکی و شوری بر بیان ژن های آلفا- دی اکسیژناز ( a-DOX1 و a-DOX2) در ریشه گوجه فرنگی بررسی شد. برای تعیین نقش ابسایزیک اسید و اتیلن در چگونگی بیان این ژن ها از دو جهش یافته گوجه فرنگی به نام های Flc) Flacca، جهش یافته اسید ابسایزیک(،Never ripe (Nr، جهش یافته اتیلن) و نوع طبیعی آن ها Ailsa Criag (AC) استفاده شد. پس از تنش ها ریشه بوته ها برداشت شده و به سرعت با نیتروژن مایع منجمد و نگهداری شدند.سپس RNA آن ها استخراج و با روش لکه گذاری RNA، دورگ گیری با انواع های نشاندار انجام شد. نتایج نشان داد که a-DOX2 در اثر هیچ کدام از تنش ها در محیط خاک یا آبکشت بیان نشد. در گلخانه و در محیط خاک در ریشه های Flc ژن a-DOX1 به وسیله تیمارهای کلرید سدیم ۱۷۰ میلی مولار (به مدت ۲۴ ساعت) و خشکی (به مدت ۳۶ ساعت) افزایش بیان ژن نشان داد. چگونگی بیان در AC مشابه Flc بود با این تفاوت که میزان بیان کمتر بود. در ریشه های Nr افزایش بیان ژن تنها به وسیله تیمار شوری رخ داد. در بوته های مسن با تیمار غلظت های مختلف نمک (۰، ۱۰۰، ۱۷۰ و ۳۰۰ میلی مولار) a-DOX1 تنها در ریشه های Flc و در سطح ۱۷۰ میلی مولار بیان شد و در پایان با تیمار شوری ۲۵۰ میلی مولار بر بوته های شش هفته ای در مدت های مختلف (۶ ساعت، ۱، ۳ و ۶ روز) افزایش بیان ژن در AC پس از تیمار یک روزه دیده شد. در Flc افزون بر تیمار یک روزه در تیمار شش ساعته نیز افزایش بیان ژن آشکار شد. نتایج به دست آمده از آزمایش های گلخانه ای نشان داد که بیان a-DOX1 در مراحل مختلف رشد متفاوت است که به احتمال به دلیل تغییر در میزان اتیلن می باشد. در شرایط آبکشت افزایش بیان ژن در ریشه های Flc در اثر تیمارهای ۱ و ۵ میلی مولار H2O2 به مدت ۲۴ ساعت به دست آمد ولی، این روند در AC تنها در سطح ۵ میلی مولار بود. در آخرین آزمایش در شرایط آبکشت a-DOX1در اثر تیمارهای زخم و شوری (به مدت ۶ و ۲۴ ساعت) و سطوح ۱ و ۵ میلی مولار) H2O2 به مدت ۲۴ ساعت) افزایش بیان ژن دیده شد. در تمام آزمایش های یاد شده چگونگی بیان شکل کوتاه شده a-DOX1یعنی a-DOX15’ همانند a-DOX1 بود ولی، میزان بیان آن کمتر و گاهی ناچیز بود. در مجموع این آزمایش نقش کلیدی a-DOX1 را در محافظت بوته های گوجه در برابر انواع تنش های اکسیداتیو تایید نمود.

کلید واژه: آلفا- دی اکسیژناز، تنش های اکسیداتیو، تنظیم فوق شاهد، گوجه فرنگی