بررسی شیوع ژن ant(4?)-Ia در میان ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex-PCR

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی شیوع ژن ant(4?)-Ia در میان ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex-PCR دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی شیوع ژن ant(4?)-Ia در میان ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex-PCR  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی شیوع ژن ant(4?)-Ia در میان ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex-PCR،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی شیوع ژن ant(4?)-Ia در میان ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به روش Multiplex-PCR :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پزشکی مدرس، آسیب شناسی زیستی (علوم پزشکی مدرس)

تعداد صفحات :۱۳

هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از عوامل اصلی عفونت های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه است. آمینوگلیکوزیدها عوامل باکتریسیدال قدرتمندی هستند که اغلب به صورت ترکیبی همراه با بتالاکتام ها یا گلیکوپپتید ها به خصوص در درمان اندوکاردیت استافیلوکوکی مصرف می شوند. غیرفعال سازی آنزیمی دارو توسط آنزیم های سلولی تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها، اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این داروها در استافیلوکوک ها است.هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین فراوانی ژن ant(4)-Ia کدکننده یکی از مهم ترین آنزیم های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها به همراه ژن mecA که موجب مقاومت به متی سیلین می شود، به طور همزمان به روش Multiplex-PCR در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس است.مواد و روش ها: پس از جمع آوری ۱۰۰ ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان های شریعتی و بقیه الله تهران، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها به روش انتشار از دیسک توسط دیسک های آنتی بیوتیکی پنی سیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، تتراسایکلین، اریترومایسین، جنتامیسین، توبرامایسین، آمیکاسین، نتیل مایسین و کانامایسین با رعایت اصول CLSI تعیین شد. همچنین توسط روش رقیق سازی در آگار، حداقل غلظت مهار کنندگی با استفاده از پودر آنتی بیوتیک های اگزاسیلین، جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین تعیین شد. برای تشخیص ژن های مقاومت ant(4)-Ia و mecA از دو جفت آغازگر اختصاصی استفاده شد و با استفاده از روش Multiplex-PCR فراوانی آن ها تعیین شد.نتایج: تمامی سویه ها نسبت به پنی سیلین مقاوم بودند (۱۰۰ درصد) و پس از آن بیشترین میزان مقاومت به ترتیب در مقابل کانامایسین (۶۸ درصد)، تتراسایکلین (۶۱ درصد)، اریترومایسین (۵۶ درصد)، توبرامایسین (۵۳ درصد)، جنتامیسین (۵۲ درصد)، آمیکاسین و اگزاسیلین (۴۸ درصد) و نتیل مایسین (۲۲ درصد) مشاهده شد. همچنین تمامی سویه ها نسبت به ونکومایسین حساس بودند (۱۰۰ درصد). در روش رقیق سازی در آگار ۵۰ درصد سویه ها نسبت به اگزاسیلین مقاوم بودند و ۴۹ درصد، ۴۵ درصد و ۵۱ درصد سویه ها نیز به ترتیب نسبت به جنتامیسین، آمیکاسین و توبرامایسین مقاومت نشان دادند. همچنین ۳۷ درصد سویه ها مقاومت سطح بالا نسبت به جنتامیسین با حداقل غلظت مهاری ۱۲۸ میکروگرم در میلی لیتر نشان دادند. در روشMultiplex-PCR 53 درصد سویه ها دارای ژن mecA بودند و ۵۸ درصد سویه ها نیز از نظر حضور ژن ant(4)-Ia مثبت بودند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده توسط آزمون های فنوتیپی و ژنوتیپی تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی نشان می دهند که ارتباط معناداری از نظر آماری بین مقاومت به متی سیلین و مقاومت آمینوگلیکوزیدی در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین وجود دارد (P<0.05) .

کلید واژه: استافیلوکوکوس اورئوس، mecA، مقاومت آمینوگلیکوزیدی، روش Multiplex-PCR