بررسی نسبت لاکتات دهیدروژناز تام به لاکتات دهیدروژناز مقاوم به حرارت، در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نسبت لاکتات دهیدروژناز تام به لاکتات دهیدروژناز مقاوم به حرارت، در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نسبت لاکتات دهیدروژناز تام به لاکتات دهیدروژناز مقاوم به حرارت، در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نسبت لاکتات دهیدروژناز تام به لاکتات دهیدروژناز مقاوم به حرارت، در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نسبت لاکتات دهیدروژناز تام به لاکتات دهیدروژناز مقاوم به حرارت، در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و آنژین صدری ناپایدار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: اندازه گیری آنزیم های سرم به صورت معیار متداولی جهت تشخیص بیماران مشکوک به انفارکتوس میوکارد در آمده که از میان آنها می توان به لاکتات دهیدروژناز (LDH) و ایزوآنزیم های آن اشاره کرد. هدف این مطالعه مقایسه نسبت LDH تام به LDH مقاوم به حرارت، در بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد (MI) و آنژین صدری ناپایدار (UA) بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی ۱۱۰ بیمار با MI و ۱۱ بیمار با UA، بستری در بخش CCU بیمارستان اکباتان همدان مورد مطامعه قرار گرفتند. تشخیص بیماری فرد بر اساس علایم بالینی، نوار قلب (ECG) و تغییرات آنزیمی بود. میزان LDH تام و LDH مقاوم به حرارت سرم ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از بستری بر اساس مقدار مصرف نیکوتین آمید آدنین دینوکلئوتید فسفات (NADH) و تبدیل آن به نیکوتین آمید آدنین دینوکلئوتید (NAD) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t و من ویتنی تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: نسبت LDH تام به LDH مقاوم به حرارت در بیماران مبتلا به ۱.۲۷±۰.۱۸ MI و در بیماران مبتلا به ۲.۵۱±۱.۳۹ UA بود (P<0.001). با کاهش نسبت LDH تام به LDH مقاوم به حرارت، وسعت درگیری میوکارد (تعداد لیدهای درگیر) و میزان کراتینین فسفوکیناز (CPK) افزایش می یافت (P<0.01). نسبت LDH تام به LDH مقاوم به حرارت با سن و جنس و نوع MI و بروز بلوک به دنبال MI و بروز آرتیمی به دنبال MI ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: از اندازه گیری LDH مقاوم به حرارت می توان به عنوان وسیله ای جهت تشخیص دقیق تر MI استفاده کرد.

کلید واژه: انفارکتوس قلبی، آنژین صدری ناپایدار، لاکتات دهیدروژناز تام، کراتین فسفوکیناز