نگاهی به فرهنگ های زبان پهلوی (فارسی میانه)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نگاهی به فرهنگ های زبان پهلوی (فارسی میانه) دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نگاهی به فرهنگ های زبان پهلوی (فارسی میانه)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نگاهی به فرهنگ های زبان پهلوی (فارسی میانه)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نگاهی به فرهنگ های زبان پهلوی (فارسی میانه) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نامه فرهنگستان

تعداد صفحات :۱۰

در دوره میانه یا روزگار ساسانیان، برای رفع نیازهای علمی، به نگارش فرهنگ توجه شد. پدید آمدن متون متعدد در زمینه های گوناگون به زبان پارسی میانه (پهلوی) باعث شد که برای استفاده از آنها نیاز به فرهنگ این زبان احساس شود.کهن ترین فرهنگ های زبان پهلوی به نام های اوئیم ایوک و فرهنگ پهلویک را به عصر ساسانیان نسبت می دهند اما تاریخ نگارش آنها را می توان در فاصله پایان آن عصر تا قرن سوم هجری جای داد. وجه تسمیه فرهنگ اوئیم ایوک این است که نخستین سرواژه (مدخل) آن اوئیم، واژه ای اوستایی به معنی «یک»، است و در مقابل آن ایوک، واژه ای پهلوی باز به معنی «یک» آمده است. همچنان که از این نام گذاری بر می آید، این اثر یک فرهنگ اوستایی به پهلوی است. در این فرهنگ، ۱۰۰۰ واژه اوستایی به ۲۲۵۰ واژه پهلوی برگردانده شده است. در آغاز آن آمده که «این رساله برای شناختن سخنان و واژگان اوستایی است و اینکه زند (= ترجمه پهلوی) آنها چه و چگونه است». این فرهنگ دارای ۲۷ در (= باب) است و بر پایه موضوع – شمار و اعداد و برخی قیدها (در ۱)، ضمایر (در ۲)، اندام تن و ویژگی آنها (در ۳)، واژه های اوستایی بر پایه نخستین حرف آنها (بخشی از در ۴ و درهای ۵ تا ۲۴)، تاوان گناه و جریمه ها (در ۲۵)، اندازه گیری زمان (در ۲۷) – سامان یافته است. گردآورنده و مولف ناشناخته آن می خواسته دشواری واژه های اوستایی را برای گزارشگران و مفسران اوستا آسان سازد. ارزش این فرهنگ در آن است که واژه های مندرج در متون اوستایی عصر ساسانی و پس از آن را که اکنون در دست نیست در بردارد. این فرهنگ را، پس از نشر متون اوستایی به همت آنکتیل دوپرن (۱۸۰۵-۱۷۳۱)، مستشرق مشهور فرانسوی، در سال ۱۷۷۱، نخستین بار هوشنگ جی جاماسپ جی (تولد: (۱۸۳۳، دانشمند پهلوی دان هندی – پارسی تبار، به نام واژه نامه کهن زند – پهلوی در سال ۱۸۶۷ به چاپ رساند. سپس هانس رایخلت (۱۹۳۹-۱۸۷۷)، اوستاشناس آلمانی، آن را به سال ۱۹۰۰ چاپ و منتشر کرد.

کلید واژه: