مقایسه اثر ضد درد تزریق داخل مفصل اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون و ناپروکسن خوراکی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر ضد درد تزریق داخل مفصل اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون و ناپروکسن خوراکی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر ضد درد تزریق داخل مفصل اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون و ناپروکسن خوراکی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر ضد درد تزریق داخل مفصل اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون و ناپروکسن خوراکی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر ضد درد تزریق داخل مفصل اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون و ناپروکسن خوراکی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران

تعداد صفحات :۹

پیش زمینه: استئوآرتریت از جمله شایع ترین بیماری های بشری است که به علت ایجاد ناتوانی نیازمند اقدامات درمانی موثر است. روش های درمانی موجود شامل استفاده از استروییدها به علت عوارض قابل توجهی که دارند و داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی به علت اثرات درمانی ضعیف، چندان رضایت بخش نیستند، به همین دلیل پزشکان به دنبال روش های درمانی جدیدتری می باشند. از جمله این درمان ها تزریق داخل مفصلی اسید هیالورونیک است. در این مطالعه سعی شد نتایج درمانی تزریق اسید هیالورونیک، متیل پردنیزولون داخل مفصلی، داروهای ضد التهابی خوراکی در درمان استئوآرتریت متوسط با شدید زانو با یکدیگر مقایسه گردد.مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی غیرتصادفی ۴۰ زن مبتلا به استئوآرتریت متوسط یا شدید، تحت درمان با تزریق اسید هیالورونیک داخل مفصلی و ۱۶ زن با سن و شدت بیماری مشابه تحت درمان با تزریق کورتیکواسترویید داخل مفصلی قرار گرفتند. نتایج درمان با ۳۶ بیمار که از داروی ضدالتهابی ناپروکسن استفاده می کردند مقایسه شد. برای بررسی نتایج درمان از مقیاس های سنجش دیداری (Visual Analogue Scale) و «وومک» (WOMAC) استفاده گردید.یافته ها: شدت درد ۶ هفته و ۲۴ هفته پس از درمان در حالت استراحت در گروه تزریق اسید هیالورونیک به ترتیب ۴.۹ و ۴.۷، در گروه تزریق کورتیکواسترویید ۱.۵ و ۱.۶ و در گروه مصرف داروهای ضدالتهابی ۶.۶ و ۶.۹ بود (p=0.005). در حالت راه رفتن، شدت درد در گروه تزریق اسید هیالورونیک ۵.۲ و ۴.۹ و در گروه تزریق کورتیکواسترویید ۳.۲ و ۳.۳ و در گروه مصرف داروی ضدالتهابی، ۶.۸ و ۷.۶ بود (p=0.042). بیست و هشت بیمار (۷۰%) در گروه تزریق اسید هیالورونیک و ۱۶ بیمار (۱۰۰%) در گروه تزریق کورتیکواسترویید از نتایج درمان رضایت داشتند (p=0.036).نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد اثرات ضد دردی و بهبود بیماران در مورد تزریق متیل پردنیزولون بهتر بود. اما از آنجا که این دارو گزارش هایی مبنی بر احتمال ایجاد تخریب مفصلی دارد؛ و در ضمن تزریق اسید هیالورونیک اثرات ضددردی و بهبودی نزدیک به متیل پردنیزولون دارد و اثرات تخریبی آن گزارش نشده است، توصیه می شود در روند درمان، اسید هیالورونیک به عنوان یک داروی مناسب در نظر گرفته شود. مطالعه حاضر بر اساس نتایج کلینیکی بیماران انجام شد؛ اما لازم است به منظور بررسی نتایج درمانی اسید هیالورونیک و نقش آن در ترمیم غضروف مفصلی، مطالعاتی با روش های پاراکلینیک انجام شود.

کلید واژه: استئوآرتریت زانو، تزریق داخل مفصلی، اسید هیالورونیک، زانو