تمرین استقامتی سبب افزایش بیان ژن AGRP در عضله اسکلتی موش های صحرایی نر می شود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تمرین استقامتی سبب افزایش بیان ژن AGRP در عضله اسکلتی موش های صحرایی نر می شود دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تمرین استقامتی سبب افزایش بیان ژن AGRP در عضله اسکلتی موش های صحرایی نر می شود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تمرین استقامتی سبب افزایش بیان ژن AGRP در عضله اسکلتی موش های صحرایی نر می شود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تمرین استقامتی سبب افزایش بیان ژن AGRP در عضله اسکلتی موش های صحرایی نر می شود :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در علوم ورزشی

تعداد صفحات :۱۴

پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP)، یک پپتاید قوی اشتهاآور است که بیشتر از بخش میانی هسته های کمانی هیپوتالاموس ترشح می شود و نقش مهمی در کنترل مرکزی رفتار دریافت غذا دارد و نشان داده شده که در تنظیم وزن بدن دخالت داشته و در گردش خون موش های صحرایی وجود دارد. در شرایطی چون ناشتایی و چاقی، سطح این پروتئین در پلاسما افزایش می یابد. AGRP در بافت هایی چون مغز، آدرنال، بافت چربی، ریه و بیضه چندین گونه شناسایی شده است.هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی بر بیان ژن AGRP در عضله اسکلتی (راست رانی) موش های صحرایی نر بود. بدین منظور، ۲۰ نر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با وزن ۲۰±۲۸۰ گرم به طور تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی با شدت ۲۸ متر در دقیقه، هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه، ۵ روز در هفته و در مجموع به مدت ۱۰ هفته، به تمرین روی نوارگردان پرداختند. ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از یک شب کامل ناشتایی، موش ها بیهوش شدند و بافت عضله راست رانی به سرعت جدا شد و بیان ژن در آن به کمک روش نیمه کمی RT-PCR مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه تحقیق حاکی از آن بود که تمرین استقامتی با شدت یاد شده، به تنظیم افزایشی ژن AGRP در عضله اسکلتی منجر شد و این افزایش نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (p<0.001).نتیجه این تحقیق، نقشAGRP را در تعادل و هموستاز انرژی سلول تایید می کند، به طوری که تمرین سبب کاهش سطح ذخایر انرژی سلول عضله شده و این خود سبب پراشتهایی موضعی در عضله می شود که به موجب آن بیان ژن مذکور افزایش می یابد تا با اثر مرکز اصلی تنظیم تعادل انرژی در هیپوتالاموس به بازیافت و تامین انرژی کمک کند. شاید از این منظر AGRP به عنوان بخشی از سازوکار فراجبرانی گلیکوژن در عضله نیز مطرح باشد.

کلید واژه: AGRP، موش صحرایی، بیان ژن، تمرین، RT-PCR