مقاله اصول تربیت از دیدگاه اسلام

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اصول تربیت از دیدگاه اسلام دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اصول تربیت از دیدگاه اسلام  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله اصول تربیت از دیدگاه اسلام

چکیده    
مقدمه    
مفهوم «اصل» در قلمرو تربیت    
ضرورت و فایده‏ى اصل تربیتى    
ویژگى‏هاى حاکم بر اصول تربیتى    
ارتباط اصول با دیگر عناصر نظام تربیتى    
منابع اکتشاف اصول تربیت اسلامى    
اصول تربیت    
۱ اصل خدامحورى    
۲ اصل تعبّدمدارى    
۳ متربى‏محورى    
۴ زندگى محورى    
۵ فردمحورى    
۶ عمل‏گرایى    
۷ اخلاق‏مدارى    
۸ سعى‏محورى    
۹ اعتدال‏گرایى    
۱۰ محبت‏محورى    
۱۱ نظارت‏مدارى    
۱۲ خوف و رجا    
۱۳ مرگ‏اندیشى (فناپذیرى دنیوى)    
۱۴ آرمان‏گرایى    
۱۵ آخرت‏اندیشى    
منابع    

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله اصول تربیت از دیدگاه اسلام

ـ قرآن کریم

ـ نهج‏البلاغه، تهران، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى، ۱۳۷۳

ـ ابن فارسى،احمد. ۱۴۱۰ ق، معجم مقائیس اللغه، [بى‏جا] الدار الاسلامیه

ـ ابن منظور. ۱۴۰۸ق، لسان العرب، بیروت، دار احیاء التراث العربى

ـ استیس، والتر. ۱۳۷۷، دین و نگرش نوین، ترجمه احمدرضا جلیلى، تهران، انتشارات حکمت

ـ اعتمادى، میرزا آقا. ۱۳۷۶، اصول و فنون آموزش و پرورش، تهران، آواى نور

ـ باقرى، خسرو. ۱۳۶۸، نگاهى دوباره به تربیت اسلامى، تهران، سازمان پژوهش و برنامه‏ریزى آموزشى وزارت آموزش و پرورش

ـ جیمز، ویلیام. ۱۳۶۷، دین و روان، ترجمه مهدى قائینى، قم، دارالفکر

ـ درایتى، مصطفى، معجم الفاظ غررالحکم ودررالکلم، ۱۳۷۲، قم، مرکز الابحاث و الدراسات الاسلامیه

ـ زاهدى، مرتضى. ۱۳۷۵، فلسفه تربیت و فعالیتهاى تربیتى، تهران، آواى نور

ـ شاتو، ژان. ۱۳۶۹، مربیان بزرگ، ترجمه غلامحسین شکوهى، تهران، دانشگاه تهران

ـ شریعتمدارى، على. ۱۳۶۷، اصول و فلسفه تعلیم و تربیت، تهران، امیرکبیر

ـ شکوهى، غلامحسین. ۱۳۶۷، تعلیم و تربیت و مراحل آن، مشهد، آستان قدس رضوى

ـ شکوهى، غلامحسین. ۱۳۶۸، مبانى واصول آموزش و پرورش

ـ الصطفوى، حسن. مقدمه حول کتاب المصباح الشریعه، ۱۳۷۹، تهران، مرکز نشر کتاب

چکیده

این مقاله، پس از تعریف اصل و بیان ضرورت آن در مباحث تعلیم و تربیت، به ویژگى‏هاى حاکم بر اصول تربیتى مى‏پردازد، و سپس اصولى از قبیل: خدامحورى، تعبدمدارى، متربى‏محورى، زندگى محورى، فردمحورى، عمل‏گرایى، اخلاق‏مدارى، سعى‏محورى، اعتدال‏گرایى، محبت‏محورى، نظارت‏مدارى، خوف و رجا، مرگ‏اندیشى، آخرت‏اندیشى و آرمان‏گرایى را مورد بررسى قرار مى‏دهد و در پایان به دست‏آوردهاى تربیتى این اصول مى‏پردازد

واژه‏هاى کلیدى: اصول تربیتى، تعلیم و تربیت اسلامى، اخلاق، فطرت، انسان‏شناسى

مقدمه

وجود اصول و قواعد کلّى در مناسبات انسانى و مرجعیت آن براى تفسیر رفتارها آن‏چنان آشکار است که غالباً نیازى به بیان تشریحى آن وجود ندارد. بدیهى است که هیچ کنش و واکنش انسانى نمى‏تواند در خلأ و بدون ضابطه‏اى مشخص آغاز، و بى‏هدف پایان پذیرد. رفتارهاى یکسان زیادى مى‏توان یافت که خاستگاه واحدى ندارند؛ به منظور متفاوتى انجام مى‏شوند و احتمالاً نتایج مختلفى نیز به بار مى‏آورند

امر تربیت که یکى از زمینه‏هاى مهم در مناسبات انسانى است نیز از این قاعده مستثنا نیست. نحله‏ها و مکاتب تربیتى هیچ‏گاه خود را فارغ از چارچوب‏هاى بنیادین و اصول نظرى معرفى نمى‏کنند. حتى مکتب‏هایى چون رفتارگرایى، که بر رفتار تأکید مى‏کنند و اهداف کلى و آرمانى را چندان قابل مطالعه و تحقیق نمى‏دانند، نیز هرگز ادعایى در شکستن حصر قواعد و اصول کلى حاکم بر رفتار را ندارند؛ چرا که پذیرش همین قواعد و اصول کلى سبب امتیاز و تشخیص مکاتب تربیتى و جدایى آنها از یکدیگر مى‏شود. آنچه همه، بر سر آن اتفاق نظر دارند داشتن هدف و روشهاى متناسب با آن است. انتخاب هدفهاى تربیتى ریشه در نوع انسان‏شناسى مختلف دارد و هدفها، تعیین‏کننده نوع روشهاى تربیتى‏اند. بنابراین، مى‏توان هماهنگى اصول را با مبانى انسان‏شناسى از طریق هدف و غایت‏شناسى کاملاً توجیه کرد. به بیانى واضحتر منشأ انشقاق اصول، اهدافى است که همواره از زوایاى درک موقعیت انسان در جهان بر اساس رویکردهاى گوناگون به او و جهان دریافت شده است. با توجه به آنچه بیان شد، حداقل مفاهیمى که در دستور کار هر مکتب تربیتى قرار مى‏گیرد عبارت است از: مبنا، هدف، اصل و روش. شناخت مفاهیم مزبور و درک نحوه ارتباط آنها نسبت به یکدیگر و کارکرد متمایز هر یک در زمینه‏ى تربیت، ما را به ساخت چارچوب یا نظام تربیتىِ مشخص رهنمون مى‏سازد؛ چارچوبى که فرایند تربیت در آن آغاز، و به سرانجامى متناسب با شاخص‏هاى آن، نایل مى‏شود