پرورش بچه تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) در استخرهای خاکی و بررسی عوامل موثر بر رشد آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پرورش بچه تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) در استخرهای خاکی و بررسی عوامل موثر بر رشد آن دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پرورش بچه تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) در استخرهای خاکی و بررسی عوامل موثر بر رشد آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پرورش بچه تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) در استخرهای خاکی و بررسی عوامل موثر بر رشد آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پرورش بچه تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) در استخرهای خاکی و بررسی عوامل موثر بر رشد آن :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش و سازندگی

تعداد صفحات :۱۴

در پرورش بچه ماهی خاویای در استخرهای خاکی، فاکتورهایی مانند ضریب چاقی، سرعت رشد شاخص سیری، تراکم و بیوماس زئوپلانکتون، و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب از پارامترهای مهم در ارزیابی کیفیت و رشد بچه ماهیان محسوب می شود. برای این منظور در ۶ استخر ۱.۵-۲ هکتاری در مجتمع تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید رجایی (ساری) کلیه پارامترهای مذکور در طی یک دوره رشد دو ماهه بطور همزمان مورد بررسی قرار گرفت. ضریب چاقی بچه ماهی تاس ماهی ایرانی در پایان دوره پرورش دو ماهه ۰.۴۸-۰.۳۹ بوده است که در درجه بندی ضرایب چاقی در رده متوسط قرار دارد. نتایج حاصل از بررسی تغذیه در طول دوره پرورش حاکی از آن است که از مجموع بچه تاس ماهی های ایرانی مورد بررسی ۲۴.۴ درصد از شاخص سیری بالای ۴۰۰ برخوردار بودند. در بررسی غذای مصرفی که در طول دوره پرورش انجام گرفت. مشخص گردید که کلادوسرها، سیکلوپس، لارو پشه، شیرونومیده، استراکود و لیپتستریا به ترتیب بیشترین فراوانی را در معده بچه ماهیان خاویاری تشکیل داده و از ۱۸ سری نمونه برداری در ۱۲ مورد کلادوسرا، که غذای اصلی بچه ماهی خاویاری را تشکیل می دهد. بیشترین فراوانی (۵۶.۶%) را نسبت به سایر گونه ها داشته است. در بررسی بیولوژیکی ستون آب گروه های عمده زئوپلانکتونی استخرها شامل دافنی درشت، دافنی ریز، سیکلوپس، ناپلیوس و روتیفر بوده است. بیشترین میزان وزن خشک زئوپلانکتونی استخر به میزان ۲۱.۸۸ گرم در مترمکعب بوده است. میزان بنتوز استخر ۳ به میزان ۸.۵ گرم در مترمربع بوده و از گونه های مورد مشاهده خانواده Chironomidae و راسته Ostracoda در همه استخرها حضور داشته اند. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب نیز اندازه گیری گردید و در تمام موارد فاکتورهای مورد اندازه گیری در دامنه استاندارد پرورش بچه ماهی قرار داشت. دامنه فاکتورهای بدست آمده به قرار زیر است. میزان تغییرات CO2 بین ۰.۰۰-۱۴.۰۸ میلی گرم در لیتر، pH بین ۷.۷۴-۸.۵۴، سختی کل (T.H) بین ۱۸۰-۴۵۵، فسفات (PO4-3) بین ۰.۰۸۴-۲.۴۳۰، نیترات (NO3-) بین ۰.۲۶۹-۱.۶۴۴، نیتریت (NO2-) بین ۰.۰۰۱۳-۱.۴۱ و آمونیاک (NH4+) بین ۰.۰۱۰۹-۰.۹۱۵ میلی گرم در لیتر در نوسان بوده است. روابط بین این فاکتورها میزان و تاثیر آن بر رشد بچه تاس ماهی ایرانی مورد بحث قرار گرفته است.

کلید واژه: تاس ماهی ایرانی، ضریب چاقی، سرعت رشد، شاخص سیری، بیوماس زئوپلانکتون، فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب