بررسی علل فرسایش خاک های دشت سیستان از دیدگاه زمین شناس مهندسی با نگرشی خاص به پدیده واگرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی علل فرسایش خاک های دشت سیستان از دیدگاه زمین شناس مهندسی با نگرشی خاص به پدیده واگرایی دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی علل فرسایش خاک های دشت سیستان از دیدگاه زمین شناس مهندسی با نگرشی خاص به پدیده واگرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی علل فرسایش خاک های دشت سیستان از دیدگاه زمین شناس مهندسی با نگرشی خاص به پدیده واگرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی علل فرسایش خاک های دشت سیستان از دیدگاه زمین شناس مهندسی با نگرشی خاص به پدیده واگرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم دانشگاه تهران

تعداد صفحات :۲۱

سیستان، دشت هموار و پهناوری است که بر روی دلتای رودخانه ی هیرمند در شمال استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. آورد زیاد نهشته ها در گذشته و در پی آن انباشت این نهشته ها سبب گردیده تا ژرفای دریاچه هامون کاهش یابد و امروزه شهر زابل در برخی جاها بلندای کمتری از این دریاچه داشته باشد. از این رو برای نگهداری شهر در برابر سیلاب های هیرمند، سیلاب بندهایی پیرامون شهر بنا شده است. فرسایش و تخریب این سیلاب بندها (که در گویش محلی گوره نامیده می شود) و خسارات ناشی از حمله سیلاب های محلی به تاسیسات شهری از مسایل عدیده سال های اخیر در این دشت بوده است. با توجه به این که دشت سیستان از تناوب خاک های ریزدانه رسی و سیلتی تشکیل گردیده است، لذا احتمال نقش داشتن پدیده واگرایی خاک در فرسایش و تخریب برخی از این خاک ها وجود دارد. خاک های واگرا در مجاورت آب های نسبتا خالص پراکنده می شوند و محلول معلق کلوئیدی را بوجود می آورند، بنابراین نسبت به فرسایش و پدیده رگاب مستعد می باشند. چنین فرسایشی از سویی به شیمی رس ها و از سوی دیگر به نمک های محلول در آب منفذی – بویژه سدیم- و آب فرساینده بستگی دارد. در این تحقیق بر روی ۲۱ نمونه آزمایش های ویژه واگرایی صورت گرفت، لیکن واگرا بودن خاک های منطقه به رغم بالا بودن میزان سدیم رد شد. بنابراین، خاک های ریز دانه منطقه را می توان خاک های سدیم بالایِ غیر واگرا نام نهاد. فرسایش در این دشت از نوع مکانیکی و به شکل ریزشی ناشی از شسته شدن ذرات درشت تر فاقد چسبندگی (SP و SM) می باشد که در آستانه خاصی از سرعت آب رخ می دهد. پدیده ناپایداری خاک های ماسه ای در این نوع فرسایش نقش مهمی دارد.

کلید واژه: سیستان، خاک های واگرا، فرسایش، سیلاب بند، روش های شناسایی