اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن فیل ماهیان (Huso huso (Linnaeus 1754 جوان پرورشی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن فیل ماهیان (Huso huso (Linnaeus 1754 جوان پرورشی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن فیل ماهیان (Huso huso (Linnaeus 1754 جوان پرورشی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن فیل ماهیان (Huso huso (Linnaeus 1754 جوان پرورشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن فیل ماهیان (Huso huso (Linnaeus 1754 جوان پرورشی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم کشاورزی و منابع طبیعی

تعداد صفحات :۱۷

استفاده از پربیوتیک ها به عنوان مواد غذایی غیرقابل هضم که به طور موثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری های موجود در روده تحت تاثیر قرار می دهند، ایده جدیدی است که در آبزی پروری شکل گرفته است. این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر یکی از انواع پربیوتیک ها به نام اینولین بر شاخص رشد، تغذیه، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن فیل ماهیان جوان پرورشی انجام شد. این تحقیق با استفاده از طرح کاملا تصادفی شامل سطوح ۱، ۲ و ۳ درصد اینولین که جایگزین سلولز جیره شاهد شدند در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد. بچه ماهیان با میانگین وزنی ۳۸/۰±۱۴/۱۶ گرم و تراکم ۵۰ عدد در حوضچه های فایبرگلاس به مدت ۸ هفته با جیره های آزمایشی تا حد سیری تغذیه شدند. پارامترهای اندازه گیری شده شامل معیارهای رشد (وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت، مقدار غذای خورده شده روزانه و سرعت رشد طولی و وزنی)، شاخص های تغذیه ای (ضریب تبدیل غذا، کارایی غذا، نسبت بازده پروتئینی، میزان بهره برداری خالص از پروتئین، نسبت کارایی چربی، ارزش تولید چربی و ارزش تولید انرژی)، ترکیب شیمیایی لاشه (رطوبت، خاکستر، چربی و پروتئین) و تراکم باکتریایی روده بود. نتایج حاصل از رگرسیون خطی حاکی از همبستگی منفی بین سطوح مختلف پربیوتیک اینولین و برخی شاخص های رشد و تغذیه شامل وزن نهایی، نرخ رشد ویژه، کارآیی ابقا انرژی، نسبت کارآیی پروتئین، میزان بهره برداری خالص از پروتئین و کارایی غذا در فیل ماهیان پرورشی بود؛ به طوری که در سطح ۳ درصد اینولین در جیره مقادیر فاکتورهای فوق الذکر در مقایسه با سایر تیمارها کاهش یافت (۰۵/۰>P). بیشترین نرخ بقا بدون هیچ گونه تفاوت معنی داری در سطح یک درصد اینولین در جیره غذایی مشاهده گردید (۰۵/۰<P) و به موازات آن تعداد کل لاکتوباسیلوس های روده نیز در همین گروه نسبت به سایر تیمارها افزایش یافت (۰۵/۰>P) یافته های آنالیز لاشه نشان داد که هیچ کدام از تیمارها بر ترکیبات بدن فیل ماهیان جوان پرورشی تاثیر معنی داری نگذاشتند (۰۵/۰<P) نتایج این مطالعه نشان داد سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین قابلیت تاثیر گذاری بالایی بر افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه در فیل ماهی پرورشی ندارند و این پربیوتیک نمی تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.

کلید واژه: پربیوتیک اینولین، رشد، تغذیه، بازماندگی، ترکیب بدن، فیل ماهی (Huso huso)