درمان ۱۷ مورد بی اختیاری ادرار در زنان با روش IVS

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 درمان ۱۷ مورد بی اختیاری ادرار در زنان با روش IVS دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد درمان ۱۷ مورد بی اختیاری ادرار در زنان با روش IVS  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی درمان ۱۷ مورد بی اختیاری ادرار در زنان با روش IVS،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن درمان ۱۷ مورد بی اختیاری ادرار در زنان با روش IVS :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه جراحی ایران

تعداد صفحات :۸

زمینه و هدف: بی اختیاری ادراری مساله بسیار شایعی است که کیفیت زندگی میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. بی اختیاری ادراری استرسی [Stress Urinary Incontinence (SUI)] شایعترین فرم بی اختیاری ادراری است که زنان را بیش از مردان درگیر می نماید. از جمله درمان هایی که در سال اخیر در بسیاری از نقاط دنیا مورد توجه قرار گرفته Intravaginal Slingoplasty (IVS) می باشد. در این مطالعه ما به بررسی بیماران درمان شده به روش IVS در بیمارستان مجیبیان یزد پرداخته ایم.مواد و روش ها: این مطالعه آینده نگر نیمه تجربی (بدون گروه شاهد) بر روی ۱۷ بیمار زن مبتلا به SUI مراجعه کننده به کلینیک بی اختیاری ادراری بیمارستان مجیبیان طی سال های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ که تست مارشال آنها مثبت بود و کاندید جراحی IVS شده بودند، صورت گرفت و نتایج به کمک نرم افزار آماری SPSS 11.5 و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون آنالیز گردید.یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه ۵.۸۶±۴۳.۴۱ سال (محدوده سنی ۳۴ تا ۵۵ سال) و میانگین تعداد زایمان در آنها ۱.۵۰±۴.۸۲ (محدوده ۳ تا ۷ زایمان) بود. ۳ مورد از بیماران (۱۷.۶۴%) علایم همراه شامل تکرر ادرار و Urgency داشتند. ۱۲ مورد (۷۰.۵۸%) از بیماران سابقه جراحی قبلی شکم یا لگن داشتند. از نظر عوارض ۳ مورد (۱۷.۶۴%) پارگی مثانه حین عمل جراحی داشتند که هر ۳ مورد در نخستین بیماران مورد IVS روی داده و حداقل در ۱۳ بیمار اخیر هیچ مورد پارگی مثانه نداشتیم، بعلاوه ۲ مورد (۱۱.۷۶%) احتباس ادراری بعد از عمل داشتند که با سونداژ برطرف گردید و تنها یک مورد (۵.۸۸%) دچار عفونت ادراری گردید. میانگین طول مدت بستری بیماران در بیمارستان ۱.۱۵±۴ روز (محدوده ۳ تا ۷ روز) بود. در پیگیری ۶ هفته ای بیماران تنها یک بیمار همچنان از بی اختیاری شکایت داشت که جنبه وسواس روانی داشت و تحت درمان روانپزشکی قرار گرفت، در حالیکه از نظر ابژکتیو کلیه بیماران استرس تست منفی داشتند (P-value=0.000). پیگیری یکساله بیماران نیز حاکی از بهبودی ابژکتیو و سابژکتیو ۸۲.۳۵% بوده است (P-value<0.001).نتیجه گیری: مجموعا به نظر می رسد این شیوه به لحاظ پاسخ درمانی قابل مقایسه با شیوه های درمانی موجود و مطالعات مشابه می باشد، لیکن عوارض حین عمل در مقایسه با مطالعات IVS مشابه بیش از حد انتظار بوده است.

کلید واژه: بی اختیاری ادراری استرسی