تاثیر اوپیوئیدها بر پاسخ عوامل کانابینوئیدی آمیگدال مرکزی بر اضطراب در آزمایش elevated plus-maze

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر اوپیوئیدها بر پاسخ عوامل کانابینوئیدی آمیگدال مرکزی بر اضطراب در آزمایش elevated plus-maze دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر اوپیوئیدها بر پاسخ عوامل کانابینوئیدی آمیگدال مرکزی بر اضطراب در آزمایش elevated plus-maze  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر اوپیوئیدها بر پاسخ عوامل کانابینوئیدی آمیگدال مرکزی بر اضطراب در آزمایش elevated plus-maze،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر اوپیوئیدها بر پاسخ عوامل کانابینوئیدی آمیگدال مرکزی بر اضطراب در آزمایش elevated plus-maze :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی قم

تعداد صفحات :۱۳

زمینه و هدف: کانابینوئیدها که اجزای فعال ماری جوانا می باشند و اثراتی شبیه به اوپیوئیدها دارند. به علاوه میان این دو سیستم تداخلات عملکردی نیز وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر سیستم کانابینوئیدی بر اضطراب در آمیگدال مرکزی، و تداخل آن با سیستم اوپیوئیدی است.روش بررسی: در مطالعه حاضر، اثر تزریق داخل صفاقی داروهای اوپیوئیدی بر پاسخ حاصل از تزریق داخل آمیگدال عوامل کانابینوئیدی در موش های صحرایی، با استفاده از Elevated Plus-Mazeمورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تزریق داخل صفاقی مورفین (۳، ۶، ۹ میلی گرم) موجب افزایش %OAT و %OAE شد ولی فعالیت حرکتی تغییر قابل ملاحظه ای نداشت، و بدین ترتیب اثر ضد اضطراب نشان داد. البته برخی از دوزهای نالوکسان، آنتاگونیست اوپیوئیدی،%OAT و فعالیت حرکتی را کاهش داد. تجویز داخل آمیگدال ACPA (آگونیست گیرنده CB1کانابینوئیدی) در دوزهای ۵ ng/rat، ۱.۲۵ موجب افزایش %OAT و %OAE شد ولی فعالیت حرکتی را تغییری نداد که نشان دهنده یک پاسخ ضد اضطراب آن می باشد. این پاسخ با مورفین [۶ میلی گرم در کیلوگرم داخل صفاقی [(ip) افزایش و با نالوکسان کاهش یافت. تجویز داخل آمیگدال AM251 (آنتاگونیست گیرنده CB1 کانابینوئیدی) در دوزهای ۱۰۰ ng/rat، ۲۵، ۲.۵ تغییر قابل ملاحظه ای در%OAT و%OAE ایجاد نکرد ولی دوزهای بالاتر آن (۱۰۰ ng/rat، ۲۵) فعالیت حرکتی را کاهش داد. تجویز این دارو نیز به همراه مورفین داخل صفاقی موجب افزایش پاسخ مورفین و یا نالوکسان نیز موجب ایجاد پاسخ ضد اضطرابی در آن گردید.نتیجه گیری: نتایج بیان گر آن است که گیرنده های CB1 اثر ضد اضطرابی ایجاد می کنند. هم چنین این نتایج نشان می دهند که سیستم اوپیوئیدی با گیرنده های کانابینوئیدی در آمیگدال مرکزی تداخل دارد.

کلید واژه: کانابینوئیدها، مورفین، نالوکسان، اضطراب، موش صحرایی