بررسی بتا دو میکروگلوبولین ادراری بعنوان شاخص آسیب کلیوی پس از انجام سنگ شکنی ورا جلدی کلیه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی بتا دو میکروگلوبولین ادراری بعنوان شاخص آسیب کلیوی پس از انجام سنگ شکنی ورا جلدی کلیه دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی بتا دو میکروگلوبولین ادراری بعنوان شاخص آسیب کلیوی پس از انجام سنگ شکنی ورا جلدی کلیه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی بتا دو میکروگلوبولین ادراری بعنوان شاخص آسیب کلیوی پس از انجام سنگ شکنی ورا جلدی کلیه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی بتا دو میکروگلوبولین ادراری بعنوان شاخص آسیب کلیوی پس از انجام سنگ شکنی ورا جلدی کلیه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

تعداد صفحات :۶

زمینه و اهداف: سنگ شکنی وراجلدی (Percutaneous nephrolithotripsy, PCNL) یکی از درمانهای کمتر تهاجمی سنگهای ادراری است که در آن مستقیما از طریق جلد وارد کلیه و لگنچه شده سنگ شکسته و خارج می شود. علی رغم اینکه نتایج مربوط به تخلیه سنگ در این روش بسیار عالی و بیش از ۹۰% می باشد، عوارض نامحسوس آن روی کلیه بسیار کم مطالعه شده است. اندازه گیری آنزیم های ادراری و پروتیینهای اختصاصی از جمله تستهای غیرتهاجمی و در دسترس برای ارزیابی میزان آسیبهای کلیوی می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات کوتاه مدت سنگ شکنی وراجلدی روی کارکرد کلیه با استفاده از اندازه گیری بتادومیکروگلوبولین (Beta 2microglobulin, 2 MG) ادراری می باشد این ماده پروتیینی است که افزایش آن مارکری برای آسیب توبولهای کلیوی می باشد.روش بررسی: تعداد ۲۰ بیمار تحت سنگ شکنی وراجلدی و ۱۸ بیمار بعد واریکوسلکتومی بعنوان گروه شاهد در این مطالعه وارد شدند. نمونه های ادراری در روزهای قبل و ۲۴ ساعت بعد و روز سوم و هفتم و چهاردهم در هر دو گروه برای اندازه گیری بتادومیکروگلوبولین جمع آوری شد. در بیماران تحت سنگ شکنی وراجلدی مدت زمان سنگ شکنی و اندازه سنگ بر اساس عکس ساده از پرونده بیماران استخراج شده و روند افزایش و کاهش بتادومیکروگلوبولین و ارتباط آن با اندازه سنگ و طول زمان سنگ شکنی وراجلدی بررسی گردید.یافته ها: سنگ شکنی وراجلدی و واریکوسلکتومی بدون عارضه خاصی انجام شده بود. افزایش چشمگیر بتادومیکروگلوبولین ادراری در دوره اول بعد از سنگ شکنی وراجلدی تا روز سوم وجود داشت اما بعد از روز هفتم کاهش یافت. ارتباطی بین افزایش بتادومیکروگلوبولین با طول زمان سنگ شکنی وراجلدی و سایز سنگ وجود نداشت (به ترتیب: (P=0.165, P=0.983. در تمام آزمایشات بیماران واریکوسلکتومی شده بتادومیکروگلوبولین ادراری در حدود صفر بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اگرچه آسیب توبولار گذرا بود از سنگ شکنی وراجلدی وجود دارد این پروسه به نظر سالم می رسد و آسیب ایجاد شده در کارکرد کلیه در طول مدت بررسی به صورت گذرا بود.

کلید واژه: پروتیینوری، پرکوتانئوس لیتوتریپسی، بتادومیکروگلوبولین