مقایسه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیا و مختلط (تصادفی و دو سو بی خبر)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیا و مختلط (تصادفی و دو سو بی خبر) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیا و مختلط (تصادفی و دو سو بی خبر)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیا و مختلط (تصادفی و دو سو بی خبر)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیا و مختلط (تصادفی و دو سو بی خبر) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: درمان اختلالات خلقی با مشکلات فراوانی همراه می باشد از جمله عوارض دارویی، عدم پاسخ دهی مناسب به داروها و در نتیجه همکاری نامناسب بیمار با درمان. این مشکلات در کودکان و نوجوانان نیز تاثیری جدی در نتیجه درمان به دنبال دارد. مطالعه بر روی اثرات درمانی داروهای انتخابی و عوارض آنها، دستیابی به نتایج درمانی مطلوب تر را ممکن می سازد. در این مطالعه اثربخشی داروهای والپرات سدیم و لیتیم کربنات بر روی کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی در فاز حاد مانیک و مختلط (بمدت ۶ هفته) بستری در بیمارستان روزبه تهران در سال ۸۲ مقایسه شده است.مواد و روش ها: پژوهش فوق یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو بی خبر می باشد که روی ۳۰ بیمار ۱۸-۸ ساله مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی انجام شده است. بیماری بر اساس DSM-IV و مصاحبه نیمه ساختار یافته تشخیصی K-SADS توسط روانپزشک فوق تخصص کودک و نوجوان تشخیص داده شده و آنگاه شدت علایم بیماری و میزان عملکرد بیماران با استفاده از ابزارهای MRS و CGAS به ترتیب در شروع درمان، پایان هفته سوم و پایان هفته ششم ارزیابی شد. ۱۳ نفر از دریافت کنندگان لیتیم و ۱۲ نفر از دریافت کنندگان والپرات سدیم مطالعه را به پایان رساندند. یافته ها با استفاده از آزمون نمونه های مستقل و روش تحلیل واریانس با نمونه های تکراری انجام شد.یافته ها: مقایسه میانگین های MRS در نوبت دوم (پایان هفته سوم) در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نشان نداد و این یافته ها در پایان مطالعه (پایان هفته ۶) نیز تکرار شد.مقایسه میانگین های مربوط به CGAS در نوبت دوم در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نشان داد به این صورت که میزان بهبود عملکرد بیماران دریافت کننده والپرات سدیم در پایان هفته سوم بطور معنی داری بیشتر از بیماران دریافت کننده لیتیم کربنات بوده است (P<0.05) اما این یافته در پایان مطالعه (پایان هفته ۶) تکرار نشد بدین معنی که اختلاف آماری معنی داری از مقایسه این میانگین ها در پایان هفته ششم به دست نیامد.استنتاج: بهبودی در علایم و نشانه ها و سطح عملکرد بیماران در پایان هفته ششم در دو گروه مشابه بوده و این نشان می دهد که لیتیم و والپرات سدیم در بهبودی علایم و نشانه ها و سطح عملکرد (در فاز حاد بیماری) به یک اندازه موثر هستند. در مقایسه سطح عملکرد بیماران دیده شد که گروه دریافت کننده والپرات سدیم در پایان هفته سوم بهبود بیشتری داشته اند و این ممکن است بدین معنی باشد که والپرات سدیم سریعتر از لیتیم اثر می کند.

کلید واژه: اختلال خلقی دو قطبی، کودکان و نوجوانان، والپرات سدیم، لیتیم کربنات